Apakah perselingkuhan bisa dituntut pidana?

Perselingkuhan: Antara Hukum Syarak dan Undang-Undang Sivil di Malaysia

Perselingkuhan, satu perbuatan yang menghancurkan kepercayaan dan ikatan suci perkahwinan, seringkali menimbulkan persoalan rumit dari sudut pandang undang-undang. Di Malaysia, sebuah negara yang berbilang kaum dan agama, pendekatan terhadap isu ini berbeza mengikut latar belakang agama dan undang-undang yang terpakai. Adakah perselingkuhan boleh dituntut secara pidana? Jawapannya, seperti kebanyakan perkara berkaitan undang-undang, bukanlah mudah dan bergantung kepada beberapa faktor penting.

Bagi umat Islam di Malaysia, perselingkuhan atau zina merupakan satu kesalahan jenayah di bawah undang-undang Syariah. Setiap negeri di Malaysia mempunyai Enakmen Jenayah Syariah sendiri, yang memperuntukkan hukuman yang berbeza-beza bagi kesalahan ini. Hukuman yang dikenakan boleh terdiri daripada denda kewangan yang agak tinggi, tempoh penjara yang tertentu, malah hukuman sebat dalam beberapa keadaan. Keputusan untuk mengenakan hukuman sebat, misalnya, biasanya diputuskan oleh Mahkamah Syariah setelah mengambil kira pelbagai faktor, termasuklah keseriusan kesalahan dan latar belakang pesalah. Proses pengadilan di Mahkamah Syariah juga berbeza dengan mahkamah sivil, dengan pertimbangan syarak dan hukum-hakam Islam menjadi panduan utama. Penting untuk diingat bahawa bukti yang kukuh dan sahih adalah sangat penting untuk membuktikan kesalahan zina dalam mahkamah Syariah. Saksi-saksi yang boleh dipercayai dan keterangan yang jelas merupakan elemen kritikal dalam proses perbicaraan.

Sebaliknya, bagi individu bukan Islam, perselingkuhan bukanlah satu kesalahan jenayah di bawah undang-undang sivil Malaysia. Tidak terdapat peruntukan dalam Kanun Keseksaan yang secara khusus mengkriminalkan perselingkuhan. Walau bagaimanapun, ini tidak bermakna pasangan yang teraniaya tidak mempunyai sebarang jalan untuk mendapatkan keadilan. Pasangan yang didapati telah dicurangi boleh memfailkan permohonan perceraian di mahkamah sivil. Dalam permohonan ini, perselingkuhan boleh dijadikan alasan untuk perceraian, dan mahkamah boleh mengambil kira faktor ini dalam menentukan hak penjagaan anak, nafkah, dan sebarang bentuk pampasan.

Lebih daripada itu, pasangan yang teraniaya juga berpotensi menuntut ganti rugi daripada pihak ketiga yang terlibat dalam perselingkuhan tersebut di mahkamah sivil. Tuntutan ini biasanya berdasarkan kepada prinsip pecah kontrak perkahwinan. Pasangan yang menuntut perlu membuktikan bahawa hubungan sulit tersebut telah menyebabkan kerugian kewangan atau emosi, seperti kehilangan pendapatan, kos rawatan kesihatan mental, dan sebagainya. Ini memerlukan bukti yang kukuh dan meyakinkan, termasuklah keterangan saksi, gambar, mesej, atau sebarang bukti fizikal yang lain. Kejayaan tuntutan ini bergantung sepenuhnya kepada keupayaan peguam untuk membentangkan hujahan yang kuat dan menyakinkan mahkamah. Oleh itu, mendapatkan khidmat nasihat daripada seorang peguam yang berpengalaman dalam bidang undang-undang keluarga adalah sangat penting.

Kesimpulannya, isu perselingkuhan di Malaysia dikawal oleh dua sistem perundangan yang berbeza: undang-undang Syariah untuk umat Islam dan undang-undang sivil untuk bukan Islam. Walaupun perselingkuhan boleh dituntut secara pidana di bawah undang-undang Syariah, pendekatan undang-undang sivil lebih tertumpu kepada kesan perselingkuhan terhadap institusi perkahwinan dan hak-hak pasangan yang teraniaya. Dalam kedua-dua kes, bukti yang kukuh dan sokongan profesional undang-undang adalah amat penting bagi memastikan keadilan ditegakkan. Memahami perbezaan ini amat penting bagi sesiapa sahaja yang menghadapi situasi sebegini untuk mencari jalan penyelesaian yang sesuai dan berkesan. Perkara ini juga mengetengahkan keperluan untuk meningkatkan kesedaran masyarakat terhadap hak dan pilihan yang ada bagi mereka yang terjejas oleh perselingkuhan.