Apa itu stunting menurut UNICEF?

Stunting: Lebih Daripada Sekadar Ketinggian; Satu Ancaman Pembangunan Negara

Stunting, menurut UNICEF, bukanlah sekadar tentang ketinggian yang rendah. Ia adalah satu keadaan di mana kanak-kanak bawah lima tahun (di bawah 60 bulan) mempunyai panjang atau tinggi badan yang jauh lebih rendah daripada yang sepatutnya berdasarkan usia mereka. Ini bermakna pertumbuhan fizikal mereka terbantut, dan ia lebih daripada sekadar kekurangan beberapa sentimeter. Stunting mencerminkan kekurangan pemakanan kronik dan berpanjangan yang menjejaskan perkembangan fizikal dan kognitif kanak-kanak.

Perlu difahami bahawa ketinggian rendah itu bukanlah satu-satunya penanda bagi stunting. Ia adalah manifestasi luaran satu masalah yang jauh lebih besar dan kompleks. Kanak-kanak yang mengalami stunting mungkin juga mengalami kelewatan perkembangan, lemah daya tahan badan, dan peningkatan risiko penyakit kronik pada masa dewasa. Ianya bukan sekadar masalah kesihatan fizikal semata-mata, malah turut menjejaskan potensi pembangunan modal insan negara dalam jangka masa panjang.

UNICEF menekankan bahawa punca stunting adalah multifaktorial, melibatkan gabungan faktor-faktor yang saling berkaitan:

• Pemakanan yang tidak mencukupi: Ini termasuk kekurangan zat makanan penting seperti protein, zink, dan vitamin A, serta amalan pemakanan yang tidak sihat. Penyusuan susu ibu eksklusif yang tidak mencukupi atau terhenti terlalu awal juga merupakan faktor penyumbang yang signifikan.

• Kesihatan dan kebersihan yang kurang baik: Penyakit berjangkit seperti cirit-birit dan malaria boleh menghalang penyerapan nutrien dan melambatkan pertumbuhan. Kebersihan yang buruk turut meningkatkan risiko jangkitan.

• Kemiskinan dan akses kepada perkhidmatan kesihatan yang terhad: Kemiskinan menyekat akses kepada makanan berkhasiat, penjagaan kesihatan yang berkualiti, dan pendidikan kesihatan. Ketiadaan kemudahan asas seperti air bersih dan sanitasi yang baik juga menyumbang kepada masalah ini.

• Amalan penjagaan kanak-kanak yang tidak optimum: Kurangnya pengetahuan ibu bapa tentang pemakanan yang seimbang dan amalan penjagaan kanak-kanak yang betul turut memainkan peranan.

Kesan stunting terhadap individu dan negara amat membimbangkan. Kanak-kanak yang mengalami stunting berisiko mengalami masalah pembelajaran, keupayaan kognitif yang terhad, dan produktiviti yang rendah apabila dewasa. Ini seterusnya akan menjejaskan pembangunan ekonomi negara secara keseluruhannya. Oleh itu, usaha bersepadu daripada pelbagai pihak, termasuk kerajaan, pertubuhan bukan kerajaan (NGO), dan masyarakat setempat, adalah amat penting untuk menangani isu stunting secara holistik. Menerusi intervensi yang tepat dan berkesan, kita dapat memastikan generasi akan datang membesar dengan sihat dan mencapai potensi penuh mereka. Ini bukan hanya satu tanggungjawab, tetapi satu pelaburan penting untuk masa depan negara.