Apa kekurangan QRIS?

Di Sebalik Kemudahan QRIS: Cabaran Tersembunyi Buat Peniaga Kecil

QRIS (Quick Response Code Indonesian Standard) sememangnya telah merevolusikan landskap pembayaran digital di Indonesia. Ia menawarkan kemudahan yang tidak ternilai kepada pengguna dan peniaga. Namun, di sebalik kemudahan ini, tersembunyi cabaran yang signifikan, terutamanya buat peniaga kecil dan Usaha Mikro, Kecil dan Menengah (UMKM).

Walaupun QRIS menjanjikan transaksi yang pantas dan mudah, realitinya, peniaga dikenakan yuran transaksi sehingga 0.7% bagi setiap transaksi yang berjaya. Peratusan ini, yang mungkin dianggap remeh oleh syarikat-syarikat besar, membawa impak yang ketara kepada margin keuntungan peniaga kecil yang selalunya beroperasi dengan modal yang terhad dan margin keuntungan yang tipis.

Yuran transaksi ini secara langsung mengurangkan pendapatan bersih mereka. Bayangkan seorang penjaja nasi lemak yang menjual setiap bungkus nasi lemak dengan harga Rp 10,000. Dengan yuran transaksi QRIS 0.7%, beliau kehilangan Rp 70 untuk setiap transaksi. Walaupun jumlahnya kecil, jika dikumpulkan daripada ratusan transaksi setiap hari, ia akan menjadi jumlah yang signifikan dan menjejaskan keuntungan keseluruhan perniagaannya.

Mengapa Ini Jadi Masalah?

• Margin Keuntungan Nipis: UMKM selalunya beroperasi dengan margin keuntungan yang sangat nipis. Setiap potongan, walaupun kecil, memberi kesan yang ketara kepada keupayaan mereka untuk terus beroperasi dan berkembang.
• Persaingan: Peniaga kecil seringkali terpaksa bersaing dengan peniaga yang lebih besar yang mempunyai kemampuan untuk menanggung yuran transaksi dengan lebih mudah.
• Pilihan Terhad: Peniaga kecil mungkin terpaksa menaikkan harga produk mereka untuk menampung yuran QRIS, yang boleh menyebabkan mereka kehilangan pelanggan. Sebaliknya, jika mereka tidak menaikkan harga, keuntungan mereka akan berkurangan.

Lebih Daripada Sekadar Kos:

Implikasi daripada yuran transaksi QRIS ini bukan sahaja terhad kepada kos langsung. Ia juga memberi impak psikologi kepada peniaga kecil. Mereka mungkin merasa kurang bermotivasi untuk menerima pembayaran melalui QRIS walaupun ia memberikan kemudahan kepada pelanggan. Ini secara tidak langsung menghalang pertumbuhan dan digitalisasi perniagaan mereka.

Mencari Jalan Penyelesaian:

Pihak berkuasa dan penyedia perkhidmatan pembayaran perlu mempertimbangkan semula struktur yuran QRIS, terutamanya buat UMKM. Mungkin terdapat pilihan untuk mengenakan yuran yang lebih rendah, atau bahkan pengecualian yuran untuk transaksi di bawah jumlah tertentu. Penyelesaian lain mungkin melibatkan program insentif untuk menggalakkan peniaga kecil untuk terus menggunakan QRIS.

Kesimpulan:

QRIS adalah satu inovasi yang penting dalam memacu pertumbuhan ekonomi digital Indonesia. Namun, adalah penting untuk memastikan bahawa manfaat ini dapat dinikmati oleh semua, termasuklah peniaga kecil. Yuran transaksi QRIS, walaupun dianggap kecil bagi perniagaan besar, menjadi beban yang ketara bagi UMKM dan perlu ditangani dengan bijak supaya ia tidak menghalang potensi mereka. Perlu ada keseimbangan antara kemudahan yang ditawarkan oleh QRIS dan keberlangsungan perniagaan peniaga kecil yang merupakan tulang belakang ekonomi negara.