Od jakiej kwoty jest wyłudzenie?

3 wyświetlenia

Nie ma określonej kwoty, od której oszustwo finansowe jest kwalifikowane jako wyłudzenie. Kluczowym czynnikiem jest działanie sprawcy w celu uzyskania korzyści majątkowej poprzez wprowadzenie innej osoby w błąd lub wykorzystanie już istniejącego błędu.

Sugestie 0 polubienia

Granica wyłudzenia – nie w kwocie, lecz w zamiarze

W powszechnej świadomości istnieje przekonanie, że wyłudzenie to oszustwo finansowe na “dużą skalę”. To błędne założenie. Nie istnieje magiczna kwota, która automatycznie kwalifikuje oszustwo jako wyłudzenie. Kodeks karny nie definiuje wyłudzenia poprzez minimalną sumę pieniędzy. Kluczem do zrozumienia tego przestępstwa jest analiza zamiaru sprawcy oraz mechanizmu działania.

Wyłudzenie, zgodnie z art. 286 Kodeksu karnego, to działanie polegające na:

  • wprowadzeniu innej osoby w błąd albo wykorzystaniu błędu, w którym to błąd jest istotny dla podjęcia decyzji o przekazaniu mienia. Oznacza to, że sprawca celowo wprowadza ofiarę w stan mylnego przekonania, np. fałszywie przedstawiając swoje dane, udając kogoś innego, lub wykorzystując istniejący już błąd ofiary.
  • uzyskaniu w ten sposób korzyści majątkowej. Korzyść ta może być różnej wielkości – od kilku złotych po miliony. Sama wysokość sumy nie decyduje o kwalifikacji czynu jako wyłudzenia.

Przykładowo, wyłudzenie 10 złotych poprzez podrobienie podpisu na czeku może być równie karalne, jak wyłudzenie 10 000 złotych poprzez skomplikowaną operację finansową. W obu przypadkach decydujące znaczenie ma umyślne wprowadzenie w błąd i osiągnięcie korzyści majątkowej w wyniku tego działania.

Należy podkreślić, że istotne jest również rozróżnienie między wyłudzeniem a innymi przestępstwami przeciwko mieniu. Na przykład, kradzież charakteryzuje się bezprawnym zabraniem mienia, podczas gdy wyłudzenie polega na oszustwie i manipulowaniu ofiarą w celu dobrowolnego przekazania mienia.

Podsumowując, brakuje minimalnej kwoty definiującej wyłudzenie. Decydujący jest zamiar sprawcy – celowe wprowadzenie w błąd lub wykorzystanie błędu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Nawet niewielka kwota uzyskana w ten sposób może stanowić podstawę do postawienia zarzutu wyłudzenia. Ważne jest zatem zwrócenie uwagi na metody działania sprawcy oraz jego intencje, a nie skupianie się wyłącznie na wysokości uzyskanej korzyści.