Gdzie w Europie zarabia się najmniej?

Gdzie w Europie najcieńszy portfel? Spojrzenie poza średnią na niskie zarobki.

W medialnych doniesieniach o najniższych zarobkach w Europie często przewijają się Bułgaria, Węgry i Grecja. Dane Eurostatu rzeczywiście wskazują na te kraje, plasując je na dole listy średniorocznych wynagrodzeń w pełnym wymiarze czasu pracy (odpowiednio 13 503 euro, 16 895 euro i 17 013 euro w 2023 roku). Warto jednak spojrzeć głębiej, ponieważ suche statystyki nie oddają w pełni złożoności sytuacji. Skupienie się wyłącznie na średniej zaciemnia obraz i pomija ważne niuanse wpływające na realną siłę nabywczą obywateli.

Po pierwsze, średnia nie uwzględnia rozwarstwienia dochodów. W krajach o wysokich nierównościach, niewielka grupa bardzo bogatych osób może zawyżać średnią, maskując ubóstwo znacznej części społeczeństwa. Dlatego warto przyjrzeć się medianie zarobków, która precyzyjniej pokazuje, ile zarabia „statystyczny” obywatel.

Po drugie, koszty życia różnią się drastycznie. Choć nominalnie zarobki w Bułgarii są niższe niż w Grecji, to niższe są również ceny żywności, mieszkania i usług. Dlatego kluczowym wskaźnikiem jest siła nabywcza, czyli ile dóbr i usług można nabyć za daną kwotę w danym kraju. Porównując siłę nabywczą, różnice między wymienionymi krajami a resztą Europy mogą okazać się mniejsze niż sugerują same wartości euro.

Po trzecie, istotna jest struktura zatrudnienia. Duży odsetek pracowników w sektorze rolnictwa, charakteryzującym się niższymi płacami, może zaniżać średnią krajową. Podobnie wpływa na nią wysoki poziom zatrudnienia w szarej strefie, gdzie zarobki są często nierejestrowane i nie uwzględniane w oficjalnych statystykach.

Po czwarte, należy brać pod uwagę trendy. W niektórych krajach o niskich zarobkach obserwuje się dynamiczny wzrost gospodarczy i szybki wzrost płac, co daje nadzieję na poprawę sytuacji w przyszłości. Analiza trendów pozwala lepiej zrozumieć perspektywy rozwoju ekonomicznego i potencjalny wzrost poziomu życia.

Podsumowując, choć Bułgaria, Węgry i Grecja plasują się na dole rankingów średnich zarobków w Europie, to analiza wymaga szerszego kontekstu. Uwzględnienie rozwarstwienia dochodów, kosztów życia, struktury zatrudnienia oraz trendów pozwala na bardziej kompleksowe i rzetelne spojrzenie na realną sytuację finansową obywateli tych krajów. Zamiast skupiać się wyłącznie na surowych danych, warto analizować czynniki wpływające na poziom życia i dostrzegać niuanse, które kryją się za statystykami.