Co powiedzieć komuś, kto ma depresję?

2 wyświetlenia

Okazywanie wsparcia osobie z depresją wymaga cierpliwości i delikatności. Subtelne zachęty do codziennych czynności, jak spacer czy proste prace domowe, mogą pomóc, lecz należy unikać nacisku i szanować jej tempo powrotu do zdrowia. Kluczowe jest zauważanie i docenianie nawet najmniejszych postępów.

Sugestie 0 polubienia

Poza słowami: Jak wesprzeć osobę z depresją?

Depresja to nie lenistwo, słabość charakteru, ani kaprys. To choroba, która wymaga zrozumienia, cierpliwości i empatii. Słowa, choć wydają się prostym narzędziem, w kontekście depresji mogą okazać się zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem. Zamiast skupiać się na magicznych frazach, które “wyleczą” chorobę, warto skupić się na budowaniu solidnego fundamentu wsparcia.

Co powiedzieć (i czego nie mówić)?

Unikaj banalnych porad typu: “Weź się w garść!”, “Myśl pozytywnie!”, “Każdy ma czasem gorsze dni”. Te słowa są nie tylko bezcelowe, ale mogą potęgować poczucie winy i bezsilności u osoby z depresją. Zamiast tego, skup się na aktywnym słuchaniu i empatii.

Zamiast: “Weź się w garść!”
Powiedz: “Widzę, że przechodzisz trudny okres. Jestem tu dla ciebie, jeśli będziesz potrzebować rozmowy lub wsparcia.”

Zamiast: “Myśl pozytywnie!”
Powiedz: “Rozumiem, że teraz ciężko jest myśleć pozytywnie. Ale doceniam, że mimo wszystko próbujesz.”

Zamiast: “Każdy ma czasem gorsze dni.”
Powiedz: “To, co przeżywasz, brzmi bardzo ciężko. Chcę, żebyś wiedział, że nie jesteś sam/a.”

Kluczowe elementy wsparcia:

  • Obecność: Czasem najbardziej potrzebne jest po prostu siedzenie obok, w milczeniu. Nie musisz wypełniać ciszy słowami.
  • Akceptacja: Przyjmij jej uczucia i doświadczenia bez oceniania. Nie próbuj ich “naprawiać”.
  • Konkretna pomoc: Zapytaj, czy możesz w czymś pomóc – np. zrobieniu zakupów, spacerze z psem, czy po prostu przygotowaniu posiłku. Nie oczekuj wdzięczności, gesty wsparcia powinny być bezwarunkowe.
  • Zachęta do aktywności – delikatnie: Zamiast nakazywać, zaproponuj wspólny krótki spacer, przeczytanie książki, czy obejrzenie filmu. Małe kroki mogą przynieść znaczącą różnicę.
  • Docenianie postępów: Nawet najmniejsze sukcesy, jak wstawanie z łóżka czy umycie zębów, są warte uznania. Słowa otuchy w tym zakresie mogą dodać sił.
  • Kierowanie do specjalisty: Delikatnie, ale stanowczo zachęć osobę do skorzystania z pomocy profesjonalisty – terapeuty, psychiatry. Możesz zaoferować pomoc w znalezieniu specjalisty lub towarzyszyć jej na wizycie.
  • Dbanie o siebie: Wspieranie kogoś z depresją to maraton, nie sprint. Pamiętaj o swoich granicach i dbaj o własne zdrowie psychiczne.

Podsumowanie:

Wsparcie osoby z depresją to proces wymagający cierpliwości, empatii i zrozumienia. Unikaj banalnych porad i skup się na byciu obecnym, słuchaniu i oferowaniu konkretnej pomocy. Pamiętaj, że nie jesteś lekarzem i nie masz obowiązku “naprawić” jej problemu. Twoja rola to być wsparciem w trudnym czasie. A to już samo w sobie jest niezmiernie cenne.