Kto płaci za transakcję kartą?

Kto naprawdę płaci za płatność kartą? Rozwikłanie mitu o darmowych transakcjach

Powszechne przekonanie głosi, że płacąc kartą, nie ponosimy żadnych dodatkowych kosztów. To jednak uproszczenie, które zaciemnia rzeczywisty mechanizm rozliczeń. Choć klient nie widzi na rachunku dodatkowych opłat związanych z samą transakcją, ktoś te koszty musi pokryć. I tym kimś jest… sprzedawca.

Mechanizm płatności kartą jest bardziej złożony niż mogłoby się wydawać. Kiedy płacimy w sklepie, restauracji czy online, zaangażowanych jest kilka podmiotów: sprzedawca, bank sprzedawcy (akceptant), sieć płatnicza (np. Visa, Mastercard) oraz bank klienta (wydawca karty). Każdy z nich odgrywa kluczową rolę, a koszty związane z transakcją są rozdzielane między te podmioty.

Kluczową rolę odgrywa prowizja transakcyjna. To ona stanowi główne źródło kosztów dla sprzedawcy. Wysokość prowizji jest zmienną wielkością i zależy od wielu czynników. Jednym z najważniejszych jest rodzaj karty. Transakcje kartami kredytowymi zazwyczaj wiążą się z wyższymi prowizjami niż transakcje kartami debetowymi. Wpływ na wysokość prowizji ma również kwota transakcji. W przypadku mniejszych kwot, prowizja może być procentowo wyższa. Istotne znaczenie ma także umowa zawarta między sprzedawcą a instytucją finansową. Negocjacje pozwalają na uzyskanie korzystniejszych warunków, ale w większości przypadków sprzedawca i tak musi ponieść pewne koszty.

Dodatkowo, sprzedawcy ponoszą koszty związane z obsługą terminala płatniczego, opłatami za utrzymanie konta w instytucji finansowej oraz potencjalnymi zwrotami. Wszystkie te elementy składają się na całkowity koszt przyjęcia płatności bezgotówkowych.

W efekcie, choć my jako klienci nie odczuwamy tych kosztów bezpośrednio, to sprzedawca wlicza je w cenę towarów lub usług. To właśnie on ostatecznie pokrywa koszty związane z przyjęciem płatności kartą, aby zapewnić klientom wygodę i nowoczesne metody płatności. Dlatego też, pomimo pozornej darmowości transakcji kartowych, jej rzeczywisty koszt jest w sposób pośredni, ale jednak, ponoszony przez konsumenta. Cena produktu, w którą wliczone są koszty prowizji, jest po prostu wyższa niż gdyby sprzedawca akceptował tylko płatności gotówkowe. To pokazuje, że pozorna darmowość ma swoją cenę, którą płaci sprzedawca, a ostatecznie, pośrednio, także klient.