ติดคุก1ใน3คืออะไร

หลักเกณฑ์การได้รับการพักโทษ 1 ใน 3

ในระบบยุติธรรมของไทย มีหลักเกณฑ์ในการให้การพักโทษแก่ผู้ต้องขังที่เรียกว่า “การพักโทษ 1 ใน 3” ซึ่งเป็นการลดระยะเวลาการจำคุกที่เหลืออยู่ โดยมีหลักเกณฑ์ดังนี้

1. ระยะเวลาจำคุกที่ต้องรับ

ผู้ต้องขังจะได้รับการพิจารณาให้พักโทษ 1 ใน 3 ได้เมื่อรับโทษจำคุกครบแล้วไม่น้อยกว่า 1 ใน 3 ของโทษที่ได้รับตัดสิน โดยคำนวณจากระยะเวลาโทษจำคุกทั้งหมดที่ศาลพิพากษา

2. กรณีโทษจำคุกตลอดชีวิต

สำหรับผู้ต้องขังที่ได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิต จะได้รับการพิจารณาพักโทษ 1 ใน 3 เมื่อรับโทษจำคุกครบแล้วไม่น้อยกว่า 10 ปี ซึ่งเป็นระยะเวลาต่ำสุดที่กำหนดไว้ในกฎหมาย

การขอพักโทษ

ผู้ต้องขังที่มีสิทธิ์ได้รับการพักโทษ 1 ใน 3 จะต้องยื่นคำร้องขอพักโทษต่อกรมราชทัณฑ์ โดยกรมราชทัณฑ์จะพิจารณาตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดไว้ หากผู้ต้องขังมีพฤติกรรมดี มีความประพฤติเรียบร้อย ไม่มีการกระทำผิดระหว่างอยู่ในเรือนจำ และผ่านการฝึกอบรมพัฒนาตนเองมาแล้ว ก็มีโอกาสที่จะได้รับการพักโทษ 1 ใน 3

ข้อสังเกต

หลักเกณฑ์การพักโทษ 1 ใน 3 มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นการส่งเสริมให้ผู้ต้องขังมีแรงจูงใจในการปรับปรุงตัว และเป็นการลดภาระค่าใช้จ่ายในการดูแลผู้ต้องขังในเรือนจำ อย่างไรก็ตาม การพักโทษ 1 ใน 3 ไม่ได้หมายความว่าผู้ต้องขังจะได้รับการปล่อยตัวโดยสิ้นเชิง แต่ยังคงต้องอยู่ในระหว่างการคุมประพฤติภายใต้เงื่อนไขที่กำหนดไว้ หากผู้ต้องขังกระทำผิดเงื่อนไขที่กำหนด ก็อาจถูกเพิกถอนการพักโทษและต้องกลับไปรับโทษจำคุกต่อ