พรากผู้เยาว์อายุ 20 ปี มีโทษอย่างไร

กรณีพรากผู้เยาว์อายุ 20 ปี: ความเข้าใจผิดและข้อกฎหมาย

ประเด็น “พรากผู้เยาว์” มักก่อให้เกิดความเข้าใจผิดอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกี่ยวข้องกับอายุของผู้เสียหาย บทความนี้จะชี้แจงให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น โดยเฉพาะกรณีที่ผู้เสียหายมีอายุ 20 ปี ซึ่งแตกต่างจากกรณีผู้เสียหายอายุต่ำกว่า 15 ปีอย่างสิ้นเชิง

ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจว่า กฎหมายไทยกำหนดให้ “ผู้เยาว์” คือบุคคลที่มีอายุต่ำกว่า 20 ปี อย่างไรก็ตาม การกระทำผิดฐาน “พรากผู้เยาว์” ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 319 วรรค 1 มุ่งเน้นไปที่การปกป้องเด็กและเยาวชนที่ยังขาดความสามารถในการตัดสินใจและปกป้องตนเองได้อย่างเต็มที่ นั่นหมายความว่า มาตรานี้ไม่ได้ครอบคลุมกรณีผู้เสียหายที่มีอายุ 20 ปี เพราะถือว่าผู้เสียหายมีอายุและความสามารถในการตัดสินใจเพียงพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องได้รับการคุ้มครองในลักษณะเดียวกับเด็กหรือเยาวชนอายุน้อยกว่า

ดังนั้น กรณีพรากผู้เยาว์อายุ 20 ปี จะไม่เข้าข่ายความผิดตามมาตรา 319 วรรค 1 ซึ่งมีโทษจำคุก 2-10 ปี และปรับ 40,000-200,000 บาท ตามที่ระบุไว้ในคำถาม

อย่างไรก็ตาม การกระทำที่อาจเกิดขึ้นกับผู้เสียหายอายุ 20 ปี อาจเข้าข่ายความผิดฐานอื่นๆ ได้ เช่น

• การข่มขืนกระทำชำเรา: หากการกระทำนั้นเป็นการบังคับขืนใจ โดยผู้เสียหายไม่ยินยอม
• การกระทำอนาจาร: หากการกระทำนั้นเป็นการล่วงละเมิดทางเพศโดยไม่ถึงขั้นข่มขืน
• การลักพาตัว: หากมีการลักพาตัวผู้เสียหายไป
• อื่นๆ: ขึ้นอยู่กับลักษณะการกระทำที่เกิดขึ้นจริง

สรุปได้ว่า การพรากผู้เยาว์อายุ 20 ปี ไม่เข้าข่ายความผิดตามมาตรา 319 วรรค 1 แต่การกระทำอาจเข้าข่ายความผิดอื่นๆ ได้ ขึ้นอยู่กับพฤติการณ์และข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น จึงควรพิจารณาเป็นกรณีไป และควรปรึกษาผู้เชี่ยวชาญทางด้านกฎหมายเพื่อให้ได้รับคำแนะนำที่ถูกต้องและครบถ้วน

หมายเหตุ: บทความนี้ให้ข้อมูลเพื่อความเข้าใจเบื้องต้นเท่านั้น ไม่สามารถใช้เป็นคำแนะนำทางกฎหมายได้ กรณีเกิดปัญหาทางกฎหมาย ควรปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมายโดยตรง