ตำแหน่งจป.ต้องจบอะไร

เส้นทางสู่การเป็น จป.: มากกว่าแค่ใบปริญญา

เจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงาน (จป.) เป็นอาชีพที่สำคัญยิ่งในทุกองค์กร เพราะมีหน้าที่รับผิดชอบต่อความปลอดภัยและสุขภาพของพนักงาน แต่การจะก้าวมาเป็นจป. ที่มีความรู้ความสามารถนั้น ไม่ได้จำกัดอยู่เพียงแค่การมีใบปริญญาตรีสาขาใดสาขาหนึ่งเท่านั้น เส้นทางสู่ความสำเร็จในตำแหน่งนี้ มีความหลากหลายและซับซ้อนกว่าที่คิด

ความเชื่อที่ว่าต้องจบปริญญาตรีด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสิ่งแวดล้อม (OHS) เท่านั้นจึงจะสามารถเป็นจป. ได้นั้น เป็นความเข้าใจที่ไม่สมบูรณ์ แม้ว่าปริญญาตรีสาขานี้จะเป็นเส้นทางที่ตรงและได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง แต่ในความเป็นจริง ยังมีอีกหลายทางเลือกที่สามารถนำไปสู่การเป็นจป. ที่มีประสิทธิภาพได้ เช่น ปริญญาตรีสาขา วิศวกรรมศาสตร์ สาขาเคมี สาขาชีววิทยา หรือแม้แต่สาขาสังคมศาสตร์ หากผู้สมัครมีประสบการณ์และความรู้ความเข้าใจด้านความปลอดภัยในการทำงานอย่างลึกซึ้ง

จุดสำคัญที่ทำให้ผู้ที่มีพื้นฐานทางการศึกษาแตกต่างกันสามารถเป็นจป. ได้ คือการ อบรมและพัฒนาความรู้เพิ่มเติม หลักสูตรอบรมจป. ที่ได้รับการรับรองจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เช่น กระทรวงแรงงาน จะเน้นการเรียนรู้ด้านกฎหมายแรงงาน การประเมินความเสี่ยง การควบคุมอันตราย การสืบสวนอุบัติเหตุ และการจัดการด้านความปลอดภัย ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของการปฏิบัติงาน ผู้ที่มีประสบการณ์ทำงานด้านความปลอดภัย หรือหัวหน้างานที่เกี่ยวข้อง ก็สามารถนำประสบการณ์เหล่านั้นมาประกอบการเรียนรู้ในหลักสูตรดังกล่าวได้ และนี่เองที่จะช่วยเสริมสร้างความเชี่ยวชาญ จนสามารถสอบใบอนุญาตและปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ

นอกจากความรู้ทางด้านวิชาการแล้ว จป. ยังจำเป็นต้องมี ทักษะด้านการสื่อสาร การแก้ปัญหา และการทำงานเป็นทีม เนื่องจากต้องประสานงานกับฝ่ายต่างๆ ในองค์กร เพื่อสร้างวัฒนธรรมความปลอดภัย และสร้างความตระหนักรู้ให้กับพนักงาน ทักษะความเป็นผู้นำและการโน้มน้าวใจก็มีความสำคัญ ในการผลักดันให้เกิดการปฏิบัติตามมาตรฐานความปลอดภัยอย่างเคร่งครัด

สรุปแล้ว การเป็นจป. ไม่ใช่เรื่องของใบปริญญาเพียงอย่างเดียว แต่เป็นการผสมผสานระหว่างความรู้ทางวิชาการ ประสบการณ์การทำงาน และการอบรมเพิ่มเติม การมีใจรัก ความรับผิดชอบ และความมุ่งมั่นที่จะปกป้องความปลอดภัยของผู้อื่น จึงเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุด ที่จะนำไปสู่การเป็นจป. ที่ประสบความสำเร็จและเป็นที่ยอมรับ และสร้างความแตกต่างอย่างแท้จริงในวงการอาชีวอนามัยและความปลอดภัยของประเทศไทย