7 ลักษณะที่เมนเดลใช้ในการศึกษาพืช มีอะไรบ้าง พร้อมอธิบาย

เกรเกอร์ เมนเดล บิดาแห่งพันธุศาสตร์ ได้เลือกศึกษาพันธุกรรมของถั่วลันเตา ( Pisum sativum ) โดยใช้ 7 ลักษณะที่เด่นชัดและแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง การเลือกศึกษาเฉพาะลักษณะเหล่านี้เป็นกุญแจสำคัญที่นำไปสู่ความสำเร็จในการค้นพบกฎการถ่ายทอดทางพันธุกรรม ลักษณะทั้ง 7 นี้ ได้แก่:

1. สีดอก: เมนเดลสังเกตสีดอกที่เป็น ม่วง และ ขาว. ลักษณะนี้มีความแตกต่างที่ชัดเจน ทำให้สังเกตและบันทึกผลได้ง่าย ไม่มีสีกลางหรือสีผสมที่อาจทำให้การวิเคราะห์ซับซ้อน

2. ตำแหน่งดอก: ดอกของถั่วลันเตาสามารถเกิดที่ ปลายกิ่ง หรือ ด้านข้าง ของลำต้น ตำแหน่งที่ต่างกันนี้สามารถระบุได้อย่างชัดเจนโดยไม่มีลักษณะก้ำกึ่ง

3. สีเมล็ด: เมนเดลศึกษาเมล็ดที่มีสี เหลือง และ เขียว. สีเมล็ดเป็นลักษณะที่มองเห็นได้ชัดเจนและคงที่ ไม่มีเมล็ดที่มีสีผสมกันระหว่างเหลืองและเขียว

4. รูปร่างเมล็ด: เมล็ดถั่วลันเตาสามารถมีรูปร่าง กลม เรียบ หรือ ย่น ลักษณะนี้สามารถสัมผัสและสังเกตได้อย่างชัดเจน ความแตกต่างของรูปร่างไม่ขึ้นกับขนาดของเมล็ด

5. รูปร่างฝัก: ฝักถั่วลันเตามีลักษณะ พอง เต็มเมล็ด หรือ คอด ลักษณะของฝักที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนนี้ช่วยให้เมนเดลสามารถจำแนกและบันทึกผลได้อย่างแม่นยำ

6. สีฝัก: เมนเดลเลือกศึกษาฝักที่มีสี เขียว และ เหลือง. เช่นเดียวกับสีเมล็ด สีฝักเป็นลักษณะที่สังเกตได้ง่ายและไม่มีสีที่ผสมกันระหว่างเขียวและเหลือง

7. ความสูงต้น: เมนเดลเปรียบเทียบต้นถั่วลันเตาที่ สูง และ เตี้ย. ลักษณะความสูงของต้นมีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจน ไม่มีต้นที่มีความสูงระดับกลางในลักษณะที่กำกวม

การที่เมนเดลเลือกศึกษา 7 ลักษณะนี้ ซึ่งแต่ละลักษณะมีเพียง 2 รูปแบบที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนโดยไม่มีลักษณะก้ำกึ่ง ทำให้การวิเคราะห์ข้อมูลและการสรุปผลการทดลองเป็นไปอย่างตรงไปตรงมา นำไปสู่การค้นพบกฎพื้นฐานของการถ่ายทอดลักษณะทางพันธุกรรมที่เป็นรากฐานสำคัญของพันธุศาสตร์ในปัจจุบัน