นอนกรนมีกี่ระดับ

เสียงกรน…ระดับเสียงบอกอะไรเรา? มากกว่าแค่เสียงรบกวน

เสียงกรนเป็นปรากฏการณ์ที่พบได้ทั่วไปในสังคม ใครๆ ก็เคยได้ยิน หรืออาจเคยเป็นผู้สร้างเสียงกรนนี้ขึ้นมาเอง แต่ความรุนแรงของเสียงกรนนั้นไม่ได้มีเพียงระดับเดียว การแบ่งระดับเสียงกรนจึงเป็นสิ่งสำคัญในการประเมินความเสี่ยงต่อสุขภาพ และการตัดสินใจเลือกวิธีการรักษาที่เหมาะสม

ถึงแม้จะไม่มีมาตรฐานสากลที่ยอมรับอย่างเป็นทางการในการแบ่งระดับความรุนแรงของเสียงกรน แต่เราสามารถแบ่งระดับได้อย่างคร่าวๆ ตามความดังและผลกระทบที่เกิดขึ้น โดยพิจารณาจากปัจจัยต่างๆ เช่น ความดังของเสียง ความถี่ในการกรน ระยะเวลาที่กรนต่อเนื่อง และผลกระทบต่อผู้ที่นอนร่วมห้อง ซึ่งสามารถแบ่งได้ดังนี้:

ระดับ 1: เสียงกรนเบา (Mild snoring) เป็นเสียงกรนที่เบามาก แทบไม่ได้ยิน มักเกิดจากการตีบของทางเดินหายใจเล็กน้อย หรือการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งของลิ้นไก่และเพดานอ่อนขณะหลับ ในระดับนี้มักไม่ก่อให้เกิดผลกระทบต่อสุขภาพ หรือผู้ที่นอนร่วมห้อง แต่อาจเป็นสัญญาณเตือนเล็กๆ ว่าควรดูแลสุขภาพการนอนหลับให้ดีขึ้น

ระดับ 2: เสียงกรนปานกลาง (Moderate snoring) เสียงกรนในระดับนี้มีความดังมากขึ้น สามารถได้ยินได้อย่างชัดเจน แม้จะอยู่ห่างออกไปบ้าง อาจรบกวนการนอนหลับของผู้ที่นอนร่วมห้องได้บ้าง ในระดับนี้ ทางเดินหายใจอาจมีการตีบตัวมากขึ้น และควรเริ่มสังเกตอาการอื่นๆ ร่วมด้วย เช่น ง่วงนอนตอนกลางวัน หรือเวลานอนหลับไม่สนิท

ระดับ 3: เสียงกรนรุนแรง (Severe snoring) เสียงกรนดังมาก สามารถได้ยินได้ทั่วทั้งห้อง แม้จะปิดประตูห้องแล้วก็ตาม รบกวนการนอนหลับของผู้อื่นอย่างมาก อาจส่งผลให้ผู้ที่นอนร่วมห้อง หรือตัวผู้กรนเองมีอาการเหนื่อยล้า ง่วงนอนตอนกลางวัน และมีโอกาสสูงที่จะมีความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจขณะหลับ เช่น ภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (Sleep Apnea) ซึ่งเป็นอันตรายต่อสุขภาพอย่างยิ่ง

ระดับ 4: เสียงกรนรุนแรงมาก พร้อมอาการแทรกซ้อน (Severe snoring with complications) นอกจากเสียงกรนดังมากแล้ว ยังมีอาการอื่นๆ ร่วมด้วย เช่น หยุดหายใจขณะหลับอย่างชัดเจน การหยุดหายใจทำให้ระดับออกซิเจนในเลือดลดลง อาจมีอาการปวดหัว ความดันโลหิตสูง หัวใจเต้นผิดจังหวะ และเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคอื่นๆ เช่น โรคหัวใจและหลอดเลือด จำเป็นต้องได้รับการตรวจวินิจฉัยและรักษาโดยแพทย์โดยด่วน

ควรปรึกษาแพทย์เมื่อใด?

หากคุณหรือคนใกล้ชิดมีเสียงกรนระดับ 2 ขึ้นไป หรือมีอาการอื่นๆ ร่วมด้วย เช่น ง่วงนอนตอนกลางวัน หยุดหายใจขณะหลับ หรือความดันโลหิตสูง ควรปรึกษาแพทย์เพื่อรับการตรวจวินิจฉัยอย่างละเอียด แพทย์อาจทำการตรวจนอนหลับ (Sleep Study) เพื่อประเมินความรุนแรงของอาการและวางแผนการรักษาที่เหมาะสม การรักษาอาจรวมถึงการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม การใช้เครื่องช่วยหายใจขณะนอนหลับ (CPAP) หรือการผ่าตัด

การตระหนักถึงระดับความรุนแรงของเสียงกรน และการปรึกษาแพทย์เมื่อจำเป็น เป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยดูแลสุขภาพการนอนหลับ และป้องกันปัญหาสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นได้ในอนาคต อย่ามองข้ามเสียงกรน เพราะมันอาจเป็นสัญญาณเตือนถึงปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรงกว่าที่คิด