น้ำหนักเท่าไรถึงเรียกว่าอ้วน

เกินน้ำหนักหรืออ้วน? มากกว่าแค่ตัวเลขบนตาชั่ง

คำถามที่หลายคนสงสัย และมักค้นหาคำตอบบนอินเทอร์เน็ตคือ “น้ำหนักเท่าไหร่ถึงเรียกว่าอ้วน?” คำตอบที่ตรงไปตรงมาที่สุดคือ “มันไม่ใช่แค่เรื่องน้ำหนัก แต่ยังรวมถึงองค์ประกอบอื่นๆ อีกด้วย” แม้ดัชนีมวลกาย (BMI) จะเป็นเครื่องมือที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการประเมินภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วน แต่ก็ไม่ใช่คำตอบสุดท้าย BMI คำนวณจากน้ำหนัก (กิโลกรัม) หารด้วยส่วนสูง (เมตร) ยกกำลังสอง (น้ำหนัก/ส่วนสูง²) และมักถูกตีความว่า:

• BMI 18.5 กก./ตร.ม. ขึ้นไป ถึง 24.9 กก./ตร.ม. : น้ำหนักปกติ
• BMI 25.0 กก./ตร.ม. ถึง 29.9 กก./ตร.ม. : น้ำหนักเกิน
• BMI 30.0 กก./ตร.ม. ขึ้นไป : โรคอ้วน

อย่างไรก็ตาม BMI มีข้อจำกัด มันไม่ได้คำนึงถึงองค์ประกอบสำคัญอย่างเช่น:

• องค์ประกอบของร่างกาย: คนที่มีกล้ามเนื้อเยอะ อาจมี BMI สูงกว่าปกติ แม้จะไม่ได้มีไขมันสะสมมากก็ตาม นักกีฬาหลายคนจึงมี BMI ที่เข้าข่ายน้ำหนักเกินหรืออ้วน แต่ร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ดี
• การกระจายของไขมัน: การสะสมของไขมันในบริเวณหน้าท้อง (ไขมันภายในช่องท้อง) เป็นอันตรายต่อสุขภาพมากกว่าการสะสมไขมันที่สะโพกหรือขา BMI ไม่สามารถบอกได้ว่าไขมันสะสมอยู่ส่วนไหนของร่างกาย
• เพศและอายุ: BMI อาจไม่เหมาะสมสำหรับทุกเพศและทุกช่วงอายุ เด็ก วัยรุ่น และผู้สูงอายุ อาจต้องการเกณฑ์การประเมินที่แตกต่างออกไป
• ปัจจัยทางพันธุกรรมและเชื้อชาติ: ปัจจัยทางพันธุกรรมและเชื้อชาติมีอิทธิพลต่อรูปร่างและองค์ประกอบของร่างกาย การใช้ BMI เพียงอย่างเดียวอาจไม่แม่นยำสำหรับทุกคน

ดังนั้น แทนที่จะยึดติดกับตัวเลข BMI เพียงอย่างเดียว ควรปรึกษาแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญด้านโภชนาการ เพื่อประเมินสุขภาพโดยรวม รวมถึงการวัดองค์ประกอบของร่างกาย เช่น เปอร์เซ็นต์ไขมันในร่างกาย ปริมาณมวลกล้ามเนื้อ และวัดรอบเอว ซึ่งจะเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีกว่าว่ามีภาวะน้ำหนักเกินหรือโรคอ้วนหรือไม่ และได้รับคำแนะนำในการดูแลสุขภาพอย่างเหมาะสม อย่าให้ตัวเลขบนตาชั่งกลายเป็นตัวกำหนดคุณค่าในตัวเอง แต่จงให้ความสำคัญกับสุขภาพโดยรวม ความแข็งแรง และความรู้สึกที่ดีต่อตัวเอง มากกว่า

การมีสุขภาพที่ดี ไม่ได้หมายความว่าต้องมีรูปร่างตามแบบที่สังคมกำหนด แต่หมายถึงการมีร่างกายที่แข็งแรง สามารถทำกิจกรรมต่างๆ ได้อย่างคล่องแคล่ว และมีความสุขกับชีวิตประจำวัน นี่ต่างหากคือเป้าหมายที่แท้จริง