มูกเลือดสีน้ำตาลคืออะไร

มูกเลือดสีน้ำตาล: สัญญาณเตือนที่คุณไม่ควรมองข้าม

เลือดออกทางช่องคลอดเป็นเรื่องที่ผู้หญิงหลายคนเคยพบเจอ แต่เมื่อเลือดออกนั้นมีลักษณะเป็นมูกเลือดสีน้ำตาล คำถามที่ตามมาก็คือ “นี่คืออะไร? ควรวิตกกังวลหรือไม่?” คำตอบนั้นขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย รวมถึงปริมาณเลือด ระยะเวลาที่เลือดออก และอาการอื่นๆที่อาจร่วมด้วย

มูกเลือดสีน้ำตาล ซึ่งแตกต่างจากเลือดสดสีแดงฉาน เกิดจากเลือดที่สัมผัสกับอากาศนานแล้ว ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของสี จึงมักบ่งบอกถึงการตกเลือดในปริมาณน้อย หรือการตกเลือดที่เกิดขึ้นมาแล้วระยะหนึ่ง ไม่ใช่การตกเลือดที่กำลังเกิดขึ้นอย่างรุนแรงในขณะนั้น อย่างไรก็ตาม สาเหตุของมูกเลือดสีน้ำตาลนั้นมีความหลากหลาย ตั้งแต่สาเหตุที่ไม่ร้ายแรงไปจนถึงสาเหตุที่จำเป็นต้องได้รับการรักษาพยาบาล

สาเหตุที่พบได้บ่อยของมูกเลือดสีน้ำตาล ได้แก่:

• การตกไข่: ในช่วงกลางรอบเดือน ผู้หญิงบางคนอาจมีเลือดออกเล็กน้อย ซึ่งอาจเป็นมูกเลือดสีน้ำตาล เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนและการฉีกขาดเล็กๆของเยื่อบุโพรงมดลูก โดยปกติแล้วจะไม่มีอาการอื่นร่วมด้วยและจะหายไปเอง

• การใช้ยาคุมกำเนิด: บางชนิดของยาคุมกำเนิดอาจทำให้เกิดการตกเลือดผิดปกติ รวมถึงมูกเลือดสีน้ำตาล โดยเฉพาะในช่วงเริ่มต้นการใช้ยา

• การติดเชื้อในอวัยวะสืบพันธุ์: การติดเชื้อต่างๆ เช่น การติดเชื้อในช่องคลอดหรือมดลูก อาจทำให้เกิดเลือดออกผิดปกติ รวมถึงมูกเลือดสีน้ำตาล อาการอื่นๆที่อาจร่วมด้วยได้แก่ ตกขาวผิดปกติ ปวดท้องน้อย และมีกลิ่นเหม็น

• ความผิดปกติของฮอร์โมน: ความไม่สมดุลของฮอร์โมน เช่น ภาวะฮอร์โมนเอสโตรเจนต่ำ อาจทำให้เกิดมูกเลือดสีน้ำตาล

• การตั้งครรภ์นอกมดลูก: แม้จะพบได้น้อย แต่การตั้งครรภ์นอกมดลูกอาจทำให้เกิดเลือดออกทางช่องคลอด ซึ่งอาจเป็นมูกเลือดสีน้ำตาล และมักมาพร้อมกับอาการปวดท้องอย่างรุนแรง จึงเป็นเหตุฉุกเฉินทางการแพทย์ที่ต้องได้รับการรักษาโดยเร็ว

กรณีที่ควรไปพบแพทย์:

แม้ว่ามูกเลือดสีน้ำตาลบางกรณีอาจเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย แต่ก็มีหลายกรณีที่จำเป็นต้องได้รับการตรวจวินิจฉัยจากแพทย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมีอาการดังต่อไปนี้ร่วมด้วย:

• ปวดท้องอย่างรุนแรง
• เลือดออกมาก หรือเลือดออกนานเกินกว่า 7 วัน
• มีไข้
• มีอาการอื่นๆที่ผิดปกติ เช่น ตกขาวผิดปกติ กลิ่นเหม็น หรือปัสสาวะแสบขัด

หลังจากการมีเพศสัมพันธ์ พบเลือดสีน้ำตาลเข้มปนดำ อาจเกิดจากการระคายเคืองเล็กน้อยในช่องคลอด หรือการฉีกขาดของเยื่อบุเล็กๆ อย่างไรก็ตาม หากอาการไม่หายไป หรือมีอาการอื่นๆร่วมด้วย ควรไปพบแพทย์เพื่อตรวจวินิจฉัยอย่างละเอียด การตรวจร่างกายและการตรวจเพิ่มเติม เช่น อัลตราซาวนด์ อาจจำเป็นเพื่อระบุสาเหตุที่แท้จริงและวางแผนการรักษาที่เหมาะสม

การสังเกตอาการอย่างละเอียดและการปรึกษาแพทย์เมื่อจำเป็น เป็นสิ่งสำคัญในการดูแลสุขภาพของระบบสืบพันธุ์ อย่าละเลยสัญญาณเตือนจากร่างกาย การรักษาที่ทันท่วงที จะช่วยลดความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นได้