ลาไปเฝ้าไข้ ใช้ลาอะไร

ลาไปเฝ้าไข้…ใช้ลาอะไร? กรณีศึกษา: ภูมิแพ้กำเริบ

การลาป่วยเป็นสิทธิพื้นฐานของพนักงานตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 แต่การเลือกประเภทการลาที่เหมาะสมนั้นสำคัญ โดยเฉพาะเมื่อเจ็บป่วยที่ไม่ใช่แค่ไข้หวัดธรรมดา เช่น กรณีภูมิแพ้กำเริบอย่างรุนแรงที่จำเป็นต้องพักรักษาตัว คำถามคือ พนักงานควรใช้ประเภทการลาใด?

ในกรณีตัวอย่างที่ระบุว่า พนักงานแจ้งลาป่วยเนื่องจากโรคภูมิแพ้กำเริบอย่างรุนแรง และต้องการพักรักษาตัว 7 วัน พร้อมขอรับค่าจ้าง การลาที่เหมาะสมที่สุดคือ “ลาป่วย” ตามสิทธิที่กฎหมายแรงงานรับรอง ไม่ใช่การลาอื่นๆ เช่น ลากิจ ลาพักร้อน หรือลาอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับสภาพร่างกาย

เหตุผลที่ควรใช้ “ลาป่วย” มีดังนี้:

• สอดคล้องกับสาเหตุการลา: การลาป่วยชี้ให้เห็นถึงสาเหตุการขาดงานอย่างชัดเจน คือการเจ็บป่วย ซึ่งในกรณีนี้คือโรคภูมิแพ้กำเริบ ทำให้ไม่สามารถปฏิบัติงานได้
• สิทธิในการได้รับค่าจ้าง: การลาป่วยตามกฎหมายแรงงาน ในระยะเวลาที่กำหนด มักมีสิทธิ์ได้รับค่าจ้างตามระเบียบของบริษัท ซึ่งแตกต่างจากการลาประเภทอื่นๆ ที่อาจไม่ได้รับค่าจ้างเต็มจำนวนหรือไม่ได้รับเลย
• การปกป้องสิทธิของพนักงาน: การใช้สิทธิลาป่วยอย่างถูกต้อง เป็นการปกป้องสิทธิของพนักงาน และป้องกันการถูกตีความหรือเข้าใจผิดเกี่ยวกับเหตุผลการขาดงาน

อย่างไรก็ตาม แม้จะใช้ “ลาป่วย” พนักงานควรเตรียมเอกสารประกอบการลาให้ครบถ้วน เช่น ใบรับรองแพทย์ เพื่อยืนยันความจำเป็นในการลาพักรักษาตัว และเพื่อให้บริษัทสามารถพิจารณาอนุมัติการลาและการจ่ายค่าจ้างได้อย่างถูกต้อง ความร่วมมือในการให้ข้อมูลที่ถูกต้องและครบถ้วน จะช่วยให้กระบวนการลาป่วยราบรื่นและเป็นไปตามระเบียบของบริษัท

สรุป สำหรับกรณีภูมิแพ้กำเริบอย่างรุนแรงที่ต้องการพักรักษาตัว การใช้ “ลาป่วย” พร้อมเอกสารประกอบที่ถูกต้อง เป็นวิธีการที่ถูกต้องและเหมาะสมที่สุด ทั้งในแง่ของสิทธิของพนักงานและความถูกต้องตามกฎหมายแรงงาน และยังแสดงให้เห็นถึงความรับผิดชอบต่อตนเองและบริษัทด้วย