เบาหวานทำไมตาพร่ามัว

เบาหวานกับอาการตาพร่ามัว: เมื่อน้ำตาลในเลือดทำร้ายดวงตา

อาการตาพร่ามัวเป็นปัญหาที่พบได้บ่อยในผู้ป่วยโรคเบาหวาน และไม่ใช่เพียงแค่ความรู้สึกไม่สบายตาเล็กน้อย แต่เป็นสัญญาณเตือนที่อาจบ่งบอกถึงภาวะแทรกซ้อนร้ายแรงของโรคได้ ความสัมพันธ์ระหว่างเบาหวานและตาพร่ามัวนั้นซับซ้อนกว่าที่คิด ไม่ได้เกิดจากน้ำตาลในเลือดสูงโดยตรงเพียงอย่างเดียว แต่เป็นผลมาจากความเสียหายที่เกิดขึ้นกับโครงสร้างสำคัญภายในดวงตา

น้ำตาลในเลือดสูงเรื้อรังจะทำลายหลอดเลือดฝอยเล็กๆ ในเรตินา (จอประสาทตา) ซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่รับผิดชอบในการรับภาพ การทำลายนี้เรียกว่า โรคจอประสาทตาจากเบาหวาน (Diabetic Retinopathy) หลอดเลือดฝอยที่ถูกทำลายจะทำให้เลือดไหลเวียนไปเลี้ยงจอประสาทตาได้ไม่เพียงพอ ส่งผลให้เกิดการบวมของเรตินา การรั่วของของเหลว และการเจริญเติบโตของหลอดเลือดใหม่ที่ผิดปกติ ซึ่งอาจเปราะบางและแตกง่าย นำไปสู่การตกเลือดภายในดวงตา และทำให้มองเห็นภาพพร่ามัว เบลอ หรือแม้กระทั่งตาบอดได้

นอกจากนี้ ระดับน้ำตาลในเลือดสูงยังส่งผลกระทบต่อ เลนส์ ของดวงตา ซึ่งเป็นส่วนที่ช่วยในการโฟกัสภาพ น้ำตาลในเลือดที่สูงเกินไปอาจทำให้เลนส์ขุ่นมัว เกิดอาการ ต้อกระจก (Cataract) ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดอาการตาพร่ามัว และอาจจำเป็นต้องผ่าตัดเพื่อแก้ไขปัญหา

อีกสาเหตุหนึ่งคือ ความเสียหายต่อ เส้นประสาทตา (Optic Neuropathy) น้ำตาลในเลือดสูงสามารถทำลายเส้นประสาทที่ส่งสัญญาณภาพจากดวงตาไปยังสมอง ทำให้เกิดการมองเห็นผิดปกติ เช่น ภาพมัว มองเห็นภาพไม่ชัดเจน หรือมีจุดบอดในสายตา

ดังนั้น อาการตาพร่ามัวในผู้ป่วยเบาหวานจึงไม่ควรมองข้าม ควรปรึกษาจักษุแพทย์เพื่อตรวจตาอย่างละเอียด การตรวจสุขภาพตาเป็นประจำทุกปีมีความสำคัญอย่างยิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน เพื่อตรวจหาภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นได้ตั้งแต่เนิ่นๆ และรับการรักษาอย่างทันท่วงที การควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดให้อยู่ในเกณฑ์ปกติ การดูแลสุขภาพโดยรวม และการปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์ เป็นกุญแจสำคัญในการป้องกันและชะลอความรุนแรงของโรคจอประสาทตาจากเบาหวาน และรักษาสุขภาพดวงตาให้แข็งแรง เพื่อการมองเห็นที่ชัดใส และคุณภาพชีวิตที่ดีต่อไป