โรคภูมิแพ้แบ่งออกเป็นกี่ประเภท

โลกภูมิแพ้: มากกว่าแค่คันและจาม แยกแยะประเภทตามอวัยวะเป้าหมาย

โรคภูมิแพ้เป็นปฏิกิริยาตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันที่ผิดปกติต่อสารก่อภูมิแพ้ ซึ่งโดยทั่วไปแล้วไม่เป็นอันตรายต่อคนส่วนใหญ่ ร่างกายมองสารเหล่านี้เป็นสิ่งแปลกปลอมที่ต้องกำจัด จึงเกิดการหลั่งสารฮิสตามีนและสารเคมีอื่นๆ นำไปสู่อาการต่างๆ ที่สร้างความรำคาญหรือกระทั่งเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ การแบ่งประเภทของโรคภูมิแพ้จึงมีความสำคัญเพื่อการวินิจฉัยและรักษาที่ถูกต้อง โดยทั่วไปแล้ว เราสามารถจำแนกโรคภูมิแพ้ตามระบบหรืออวัยวะที่ได้รับผลกระทบ ซึ่งช่วยให้เห็นภาพรวมของความหลากหลายของโรคภูมิแพ้ได้อย่างชัดเจน

1. ภูมิแพ้ทางเดินหายใจ: กลุ่มนี้พบได้บ่อยและส่งผลต่อระบบทางเดินหายใจส่วนบนและส่วนล่าง อาการที่พบบ่อยได้แก่ น้ำมูกไหล จาม คัดจมูก คันจมูก ไอ หอบเหนื่อย แน่นหน้าอก ตัวอย่างโรคภูมิแพ้ในกลุ่มนี้ เช่น โรคภูมิแพ้ไรฝุ่น เกสรดอกไม้ ขนสัตว์ และเชื้อรา ความรุนแรงของอาการอาจแตกต่างกันไปตั้งแต่คัดจมูกเล็กน้อยจนถึงอาการหอบหืดรุนแรงที่เป็นอันตรายถึงชีวิต

2. ภูมิแพ้ทางผิวหนัง: กลุ่มนี้ส่งผลโดยตรงต่อผิวหนัง ทำให้เกิดอาการคัน ผื่นแดง บวม เป็นตุ่มน้ำ หรือผิวหนังแห้งลอก ตัวอย่างที่พบได้บ่อย เช่น ผื่นแพ้สัมผัสจากสารเคมี โลหะ น้ำหอม ผื่นลมพิษจากอาหาร ยา หรือแมลงกัดต่อย รวมถึงโรคผิวหนังอักเสบภูมิแพ้ (Atopic Dermatitis) ซึ่งมักพบในเด็กและมีอาการเรื้อรัง

3. ภูมิแพ้ทางตา: กลุ่มนี้มักเกิดร่วมกับภูมิแพ้ทางเดินหายใจ เกิดจากการที่เยื่อบุตาสัมผัสกับสารก่อภูมิแพ้ อาการที่พบบ่อยคือ คันตา ตาแดง น้ำตาไหล ตาบวม รู้สึกเหมือนมีฝุ่นผงอยู่ในตา ตัวอย่างเช่น ภูมิแพ้เกสรดอกไม้ ขนสัตว์เลี้ยง และไรฝุ่น

4. ภูมิแพ้ทางเดินอาหาร: กลุ่มนี้อาจแสดงอาการได้หลากหลาย ตั้งแต่เล็กน้อยไปจนถึงรุนแรง โดยสารก่อภูมิแพ้จะเข้าสู่ร่างกายผ่านการรับประทานอาหาร อาการที่พบได้บ่อยคือ คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย ปวดท้อง ปากบวม ลิ้นบวม คันปาก และในบางรายอาจมีอาการรุนแรงถึงขั้น Anaphylaxis ซึ่งเป็นภาวะภูมิแพ้รุนแรงที่เป็นอันตรายถึงชีวิต ตัวอย่างโรคภูมิแพ้ทางเดินอาหาร เช่น ภูมิแพ้อาหาร เช่น นม ถั่วลิสง อาหารทะเล กลูเตนในข้าวสาลี และภูมิแพ้สารปรุงแต่งอาหาร

นอกจากการแบ่งประเภทตามอวัยวะที่ได้รับผลกระทบแล้ว ความรุนแรงของอาการก็เป็นอีกปัจจัยสำคัญในการวินิจฉัยและวางแผนการรักษา การปรึกษาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจึงเป็นสิ่งสำคัญเพื่อรับการวินิจฉัยที่ถูกต้องและการรักษาที่เหมาะสม เพื่อควบคุมอาการและป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นได้.