ตี4เรียกเช้าไหม

ตีสี่…เรียกเช้าหรือยัง? เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น แสงสลัวๆ แทรกผ่านม่านหน้าต่าง เวลา 04.00 น. ตีสี่ คำๆ นี้ชวนให้เรานึกถึงความเงียบสงัด ความมืดมิดที่กำลังค่อยๆ คลายตัว และความรู้สึกแปลกๆ ที่ผสมผสานกันระหว่างความเหนื่อยล้ากับความสดชื่นของวันใหม่ที่กำลังจะมาถึง

ในปัจจุบัน เราคุ้นชินกับการนับเวลาแบบ 24 ชั่วโมง แต่การใช้คำว่า “ตีสี่” นั้นสะท้อนให้เห็นถึงมรดกทางภาษาและวัฒนธรรมไทยอย่างชัดเจน มันเป็นการนับเวลาในช่วงเวลากลางคืน นับต่อเนื่องจากเที่ยงคืน ตีหนึ่ง ตีสอง ตีสาม จนถึงตีห้า ก่อนที่แสงตะวันจะเริ่มสาดส่อง และเปลี่ยนเป็น “เช้า” อย่างเป็นทางการ

ความหมายของ “ตีสี่” นั้นไม่ใช่แค่เวลาบนนาฬิกา แต่ยังแฝงไปด้วยบรรยากาศเฉพาะตัว มันคือเวลาที่โลกยังหลับใหล เป็นเวลาของความเงียบสงบ ที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากความพลุกพล่านในเวลากลางวัน สำหรับบางคน ตีสี่อาจหมายถึงเวลาแห่งการทำงานหนัก การออกไปทำมาหากิน การเตรียมตัวเพื่อวันใหม่ สำหรับบางคน มันอาจเป็นเวลาแห่งการพักผ่อน การหลับใหลอย่างสงบ หรือแม้กระทั่งเวลาแห่งการใคร่ครวญ การไตร่ตรองชีวิต

ในอดีต วิถีชีวิตของคนไทยผูกพันกับธรรมชาติอย่างแนบแน่น การนับเวลาแบบนี้จึงมีความหมายมากกว่าการบอกเวลา มันสะท้อนให้เห็นถึงการดำเนินชีวิตที่สอดคล้องกับจังหวะของดวงอาทิตย์ การเปลี่ยนแปลงของแสงและความมืด เป็นการแบ่งช่วงเวลาของวันตามธรรมชาติ ซึ่งแตกต่างจากชีวิตในปัจจุบันที่เร่งรีบและถูกกำหนดด้วยเวลาที่แม่นยำจากนาฬิกา

ตีสี่…เรียกเช้าหรือยัง? คำถามนี้ไม่มีคำตอบที่ตายตัว มันขึ้นอยู่กับมุมมองและประสบการณ์ของแต่ละคน แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ “ตีสี่” ยังคงเป็นคำที่งดงาม สะท้อนถึงความเป็นไทย และยังคงบอกเล่าเรื่องราวของเวลา ของชีวิต และของความเชื่อ ที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังความเงียบสงบในยามเช้าตรู่ได้อย่างลึกซึ้ง