Is een leaseauto verkapt salaris?

Is een leaseauto verkapt salaris? Een genuanceerd antwoord.

De vraag of een leaseauto verkapt salaris is, is niet eenvoudig met ja of nee te beantwoorden. Hoewel de fiscale behandeling suggereert dat dit het geval is, is de realiteit genuanceerder. Het is correct dat de bijtelling voor een leaseauto, die zowel zakelijk als privé wordt gebruikt, een vorm van inkomen in natura vertegenwoordigt. De werkgever biedt dit voordeel, en de fiscus beschouwt dit als een onderdeel van het totale beloningspakket. De jaarlijkse bijtelling wordt dan ook terecht bij het bruto inkomen opgeteld, wat resulteert in een hoger belastbaar loon en hogere premies voor sociale verzekeringen.

De fiscale realiteit: De bijtelling is een percentage van de cataloguswaarde van de auto, afhankelijk van de CO2-uitstoot. Dit percentage wordt vermenigvuldigd met een vastgesteld percentage, representatief voor het privé-gebruik. Dit resulterende bedrag wordt vervolgens bij het jaarloon opgeteld en belast volgens de geldende inkomensafhankelijke tarieven. In die zin is het dus een vorm van ‘verpakt salaris’, omdat het deel uitmaakt van de totale vergoeding van de werknemer.

Maar is het gelijkwaardig aan cash? Nee, niet per se. Een leaseauto biedt weliswaar een privé voordeel, maar het is geen direct beschikbaar bedrag dat de werknemer naar eigen inzicht kan besteden. De werknemer is gebonden aan de auto, aan de maandelijkse leasekosten die vaak door de werkgever worden gedragen en aan de beperkingen die verbonden zijn aan het gebruik van een leaseauto (bijv. kilometerregistratie). Daarnaast zijn er bijkomende kosten zoals brandstof, verzekering (tenzij inbegrepen in de lease), onderhoud en reparaties, die de werknemer soms (gedeeltelijk) zelf moet dragen. Deze kosten kunnen het netto voordeel van de leaseauto aanzienlijk verminderen.

Een afweging: Of een leaseauto een aantrekkelijke vorm van beloning is, hangt dus af van de individuele situatie. Een werknemer met een hoge inkomensbelasting en een behoefte aan een auto, kan de bijtelling als een relatief voordelig voordeel ervaren. Voor anderen, die bijvoorbeeld weinig autorijden of liever een ander type uitgave met hun salaris doen, kan het een minder aantrekkelijk onderdeel van het salarispakket zijn. Een open communicatie met de werkgever over de mogelijkheden en de daadwerkelijke kosten is dan ook cruciaal.

Conclusie: Hoewel de bijtelling van een leaseauto fiscaal gezien als een onderdeel van het salaris wordt behandeld en derhalve een vorm van ‘verpakt salaris’ is, is het niet direct vergelijkbaar met een equivalent bedrag aan contant geld. De totale kosten en het daadwerkelijke nettovoordeel moeten zorgvuldig worden afgewogen alvorens een oordeel te vellen over de aantrekkelijkheid van dit onderdeel van een arbeidscontract.