Wat onderzoekt een longarts?

Diep ademhalen: Wat onderzoekt een longarts eigenlijk?

De longen, stille werkers in ons lichaam, zorgen ervoor dat we elke dag miljarden keren adem kunnen halen. Maar als die stille werkers problemen krijgen, is het belangrijk om de juiste hulp te zoeken. Dan komt de longarts in beeld. Deze specialist is geen alledaagse dokter; hij of zij beschikt over diepgaande kennis en expertise om een breed scala aan aandoeningen van de luchtwegen en longen te diagnosticeren en behandelen. Maar wat onderzoekt een longarts nu precies?

De specialisatie Longziekten omvat veel meer dan alleen hoesten en kortademigheid. Hoewel deze symptomen vaak een aanwijzing zijn voor een longprobleem, duikt de longarts veel dieper. Het onderzoek richt zich op diverse systemen en organen die direct of indirect verband houden met de ademhaling. Denk hierbij aan:

Aandoeningen van de luchtwegen en longen zelf:

• Astma: Een chronische ontsteking van de luchtwegen, die leidt tot piepende ademhaling, hoesten en kortademigheid. De longarts zal de ernst van de astma beoordelen, een behandelplan opstellen en de medicatie monitoren.
• Chronisch Obstructieve Longziekten (COPD): Een verzamelnaam voor aandoeningen zoals chronische bronchitis en longemfyseem. Kenmerkend zijn progressieve ademhalingsproblemen, vaak gerelateerd aan roken. De longarts werkt aan het beheersen van de symptomen en het vertragen van de ziekteprogressie.
• Longkanker: Een ernstige en vaak dodelijke vorm van kanker. De longarts is betrokken bij de diagnose (via beeldvorming, biopsie), behandeling (chirurgie, chemotherapie, radiotherapie) en nazorg.
• Infecties van de luchtwegen: Van griep en bronchitis tot ernstige infecties zoals pneumonie (longontsteking) en tuberculose. De longarts bepaalt de oorzaak en stelt de juiste behandeling in.
• Bronchiëctasieën: Een chronische aandoening waarbij de bronchiën (luchtwegen) permanent verwijd zijn, wat leidt tot chronische hoest en slijmproductie.
• Interstitiële longaandoeningen: Een groep ziekten die de longblaasjes en het weefsel rondom beschadigen. Dit kan leiden tot kortademigheid en een droge hoest. Voorbeelden zijn sarcoïdose en idiopathische pulmonale fibrose.
• Longemfyseem: Een aandoening waarbij de longblaasjes beschadigd zijn en hun elasticiteit verliezen, wat resulteert in kortademigheid en een verhoogde ademhalingsfrequentie.
• Pleurale aandoeningen: Problemen met het longvlies (het vlies dat de longen bedekt), zoals pleuritis (longvliesontsteking) en pleuravocht.

Verder onderzoek:

De longarts onderzoekt niet alleen de longen zelf, maar kijkt ook naar aandoeningen die de ademhaling indirect beïnvloeden. Dit kan bijvoorbeeld:

• Slaapstoornissen: Zoals slaapapneu, waarbij adempauzes optreden tijdens de slaap.
• Hartaandoeningen: Sommige hartaandoeningen kunnen leiden tot ademhalingsproblemen. De longarts werkt hierbij nauw samen met cardiologen.

Kortom, een longarts is een specialist die een breed spectrum aan long- en ademhalingsproblemen behandelt. Door middel van grondig onderzoek, inclusief anamnese (gesprek met de patiënt), lichamelijk onderzoek, beeldvorming (röntgenfoto’s, CT-scans) en longfunctieonderzoek, stelt de longarts een diagnose en een passend behandelplan op. De rol van de longarts is cruciaal voor het behouden en verbeteren van de ademhalingsgezondheid.