Welk stofje maakt seks aan?

Het chemische orkest van de lust: Meer dan alleen oxytocine en vasopressine

De vraag “Welk stofje maakt seks aan?” is te simpel gesteld. Seksueel verlangen en de ervaring ervan zijn complexe processen, geregisseerd door een heel orkest van neurotransmitters, hormonen en andere chemische boodschappers. Hoewel oxytocine en vasopressine vaak in de spotlight staan, vormen ze slechts een deel van dit uitgebreide systeem. De bewering dat enkel deze twee stofjes seks “aanzetten” is een misvatting.

Oxytocine en vasopressine spelen onmiskenbaar een belangrijke rol, voornamelijk na de seksuele handeling. Zoals terecht vermeld, versterken ze gevoelens van verbondenheid en intimiteit. Oxytocine, vaak het “knuffelhormoon” genoemd, draagt bij aan een gevoel van rust en welzijn, wat de postcoïtale slaperigheid verklaart. Vasopressine speelt een grotere rol in de langdurige paarbinding en het gevoel van monogamie. Maar wat zorgt er dan voor dat we überhaupt zin krijgen in seks?

Het begint met een complex samenspel van neurotransmitters in de hersenen. Dopamine, een neurotransmitter geassocieerd met plezier en beloning, speelt hier een cruciale rol. De anticipatie op seks, de visuele prikkels, en zelfs de aanraking verhogen de dopamine-activiteit, wat leidt tot gevoelens van verlangen en opwinding. Serotonine, bekend om zijn rol in stemming en welzijn, kan ook een belangrijke rol spelen. Een disbalans in serotonine is zelfs geassocieerd met een verminderd libido.

Verder zijn testosteron en oestrogeen essentieel. Deze geslachtshormonen beïnvloeden niet alleen de fysieke aspecten van seksuele opwinding, zoals erectie en lubricatie, maar moduleren ook het libido en de seksuele respons. Het is belangrijk te onthouden dat zowel mannen als vrouwen zowel testosteron als oestrogeen produceren, zij het in verschillende hoeveelheden.

Naast deze belangrijke spelers zijn er nog talloze andere neurotransmitters en hormonen die bijdragen aan de complexiteit van seksuele ervaringen. De precieze interactie en de bijdrage van elk stofje zijn nog steeds onderwerp van intensief onderzoek. De individuele ervaringen kunnen ook variëren sterk, beïnvloed door factoren zoals leeftijd, relatie, stressniveau en persoonlijke voorkeuren.

Kortom, de vraag naar “het stofje” dat seks aanmaakt is een vereenvoudiging van een zeer complex biologisch proces. Het is een orkest van chemische boodschappers, waarbij dopamine, serotonine, testosteron, oestrogeen, oxytocine en vasopressine slechts enkele van de belangrijkste spelers zijn. Een beter begrip van dit complexe samenspel is essentieel voor een holistische benadering van seksualiteit en seksuele gezondheid.