Hoeveel mensen vinden geen partner?

De stille revolutie van het alleen-zijn: Meer dan je denkt vinden geen partner

We leven in een maatschappij die vaak de nadruk legt op relaties. Romantische komedies, huwelijksaanzoeken op sociale media, en een constante stroom van verhalen over ‘de ware’ suggereren dat een relatie de norm en het ultieme levensdoel is. Maar achter die glanzende façade schuilt een groeiende realiteit: een aanzienlijk deel van de volwassen bevolking bevindt zich niet in een partnerrelatie. En dit aantal is verrassend groot.

Uit recente data blijkt dat ongeveer een derde van de volwassenen tussen de 18 en 62 jaar op dit moment geen partner heeft. Dat is meer dan je misschien zou denken! Het gaat hier niet om een marginale groep, maar om een aanzienlijk deel van onze samenleving dat een leven leidt zonder romantische partner. En deze groep is verre van homogeen.

De redenen en omstandigheden achter dit ‘alleen-zijn’ zijn divers en complex. Denk aan de zelfstandig wonende single, die bewust kiest voor de vrijheid en onafhankelijkheid van een sololeven. Er zijn de jongvolwassenen die nog thuis wonen en zich focussen op hun studie of carrière, zonder zich actief te richten op het vinden van een partner. Alleenstaande ouders balanceren werk, gezin en persoonlijke ambities, waardoor er weinig ruimte overblijft voor daten. En dan zijn er nog de individuen die deel uitmaken van een groter huishouden, bijvoorbeeld mantelzorgers of mensen die om economische redenen bij hun ouders wonen.

Deze diversiteit benadrukt dat het ‘niet hebben van een partner’ geen statische toestand is, maar een dynamische leefsituatie met een scala aan motivaties en ervaringen. Sommigen zoeken actief naar een relatie, maar vinden deze niet. Anderen hebben er vrede mee en genieten van de voordelen van het single-zijn. En weer anderen staan er ambivalent tegenover.

Het is belangrijk om te erkennen dat er geen ‘juiste’ manier is om te leven. De nadruk op partnerrelaties in de media en de maatschappij kan een druk creëren om aan een bepaald ideaal te voldoen. Maar het leven zonder partner kan net zo vervullend en gelukkig zijn. Vriendschappen, familiebanden, een passie voor je werk of hobby’s, en persoonlijke groei kunnen net zo goed de basis vormen voor een rijk en betekenisvol leven.

Misschien is het tijd om af te stappen van het romantische ideaal en de diversiteit aan leefsituaties te omarmen. Het is tijd om te erkennen dat een derde van de volwassenen geen partner heeft, en dat dit geen tekortkoming is, maar een keuze, een omstandigheid, of simpelweg een momentopname in een complex en dynamisch leven. Het is tijd voor een meer inclusieve en realistische kijk op liefde, relaties en het ‘gelukkige leven’. Want uiteindelijk gaat het erom dat je je eigen definitie van geluk vindt, met of zonder partner.