Hoe ziet een slecht ei eruit?

Een slecht ei herkennen: meer dan alleen een gebarsten schaal

Een vers ei is een genot, maar een bedorven exemplaar kan een nare ervaring betekenen. Het herkennen van een slecht ei is cruciaal om voedselvergiftiging te voorkomen, een risico dat je absoluut niet wilt nemen. Gelukkig zijn er een aantal duidelijke tekenen waaraan je een bedorven ei kunt herkennen, die verder gaan dan alleen een gebarsten schaal.

De geur is vaak het eerste en meest opvallende signaal. Een bedorven ei verspreidt een penetrante, onaangename geur, vaak beschreven als zwavelachtig of ronduit rot. Deze geur is moeilijk te missen en dient als een duidelijke waarschuwing. Zelfs een kleine, subtiele geur kan al wijzen op bederf; twijfel je, gooi het ei dan weg.

Het uiterlijk van het eiwit en de dooier verraadt eveneens veel over de versheid. Bij een vers ei is het eiwit helder en dik, de dooier rond en stevig. Bij een bedorven ei kan het eiwit echter troebel, waterig of zelfs slijmerig zijn. Je kunt mogelijk slierten of vlokken waarnemen. De dooier van een oud ei is vaak plat, dun, waterig en verspreidt zich gemakkelijk. In sommige gevallen kan de dooier juist dik en korrelig zijn. Een groene ring rond de dooier duidt op bacteriële groei en is een duidelijk teken van bederf.

De schaal zelf kan ook aanwijzingen geven. Hoewel een gebarsten schaal geen garantie is voor bederf, verhoogt het wel het risico op contaminatie met bacteriën. Een lekkende schaal is een duidelijk teken dat het ei niet meer geschikt is voor consumptie.

Naast de geur en het uiterlijk, kun je ook de zwemtest uitvoeren. Doe het ei in een kom met water. Een vers ei zinkt naar de bodem en ligt plat. Een iets ouder ei zinkt, maar staat rechtop. Een bedorven ei drijft naar de oppervlakte. Deze test is echter niet altijd betrouwbaar, en een ei dat zinkt, kan nog steeds bedorven zijn.

Samenvattend: een onaangename geur (zwavelachtig of rot), een troebel, waterig of slijmerig eiwit, een platte, dunne of korrelige dooier, een gebarsten of lekkende schaal, en een ei dat drijft in water, zijn allemaal sterke indicaties van bederf. Twijfel je, gooi het ei dan weg. Het is beter om voorzichtig te zijn dan een risico te nemen op voedselvergiftiging. De gezondheid is immers onbetaalbaar.