Welke leeftijd begin je af te takelen?

De onzichtbare tijdbom: wanneer begint de aftakeling?

We willen het niet horen, maar veroudering is een onvermijdelijk proces. Maar wanneer begint die aftakeling nu eigenlijk echt? Het is geen plotselinge gebeurtenis, maar een sluipend proces dat zich over decennia voltrekt. Hoewel de eerste tekenen vaak pas op latere leeftijd zichtbaar worden, beginnen subtiele veranderingen al veel eerder.

De populaire opvatting dat de aftakeling pas na de vijftig begint, is slechts gedeeltelijk waar. Terwijl de merkbare gevolgen, zoals verminderde mobiliteit en spierkracht, zich vaak pas in de vijftig of zestig manifesteren, legt het biologische proces al veel eerder de basis.

Neem bijvoorbeeld de spiermassa. Vanaf ongeveer 35 jaar begint de spiermassa langzaam af te nemen, een proces dat sarcopenie wordt genoemd. Dit verlies is initieel minimaal en nauwelijks merkbaar. Je kunt nog steeds actief zijn en je fit voelen. De piek in spierkracht wordt over het algemeen rond het 25e levensjaar bereikt. Vanaf dat moment neemt de spierkracht geleidelijk af, parallel aan het verlies aan spiermassa. Het verschil is dat het spierverlies, in tegenstelling tot het krachtverlies, pas op latere leeftijd echt merkbaar wordt.

De reden dat we de aftakeling pas later ervaren, is dat ons lichaam gedurende vele jaren een opmerkelijk vermogen heeft om de negatieve effecten van veroudering te compenseren. We kunnen dit compenseren door middel van een gezonde levensstijl, regelmatige lichaamsbeweging en een uitgebalanceerd dieet. Deze factoren spelen een cruciale rol in het vertragen van het verouderingsproces en het behouden van fysieke functionaliteit.

Het is dus niet zozeer een specifieke leeftijd waarop de aftakeling begint, maar veeleer een geleidelijk proces dat al vroeg begint. Het is cruciaal om te begrijpen dat een gezonde levensstijl, met voldoende lichaamsbeweging, een evenwichtig dieet en voldoende rust, essentieel is om dit proces te vertragen en een actieve en gezonde oude dag te garanderen. De focus moet dus niet liggen op het moment waarop de aftakeling begint, maar op het ondernemen van actie om dit proces zo lang mogelijk te vertragen. Preventie is hierbij de sleutel.