Wie maakt de meeste ongelukken?

Wie maakt de meeste ongelukken? Een genuanceerd beeld

De vraag wie de meeste verkeersongevallen veroorzaakt, is complexer dan een simpel antwoord zou suggereren. Een blik op de statistieken onthult een nuance die vaak over het hoofd wordt gezien. Hoewel vaak gewezen wordt op de aantallen ongevallen waarbij fietsers betrokken zijn, is het essentieel om onderscheid te maken tussen de aantallen ongevallen en de ernst van de gevolgen.

Feit is dat fietsers inderdaad betrokken zijn bij een groot aantal verkeersincidenten. Statistieken tonen aan dat zij verantwoordelijk zijn voor een aanzienlijk percentage van de ernstig verkeersgewonden. Een cijfer van 71% wordt vaak geciteerd. Echter, een cruciale nuance is hier van belang: een significant deel van deze ongevallen vindt plaats zonder betrokkenheid van motorvoertuigen. Dit betekent dat een valpartij of een botsing met een obstakel, zonder de aanwezigheid van een auto, bus of motor, meetelt in dit percentage.

Dit schetst een ander beeld dan de vaak geuite perceptie dat fietsers voornamelijk gevaar opleveren voor ander verkeer. De hoge cijfers wijzen eerder op de kwetsbaarheid van fietsers zelf, en de frequentie waarmee zij ongevallen oplopen, vaak met lichte tot matige gevolgen. De impact op de ander is in veel van deze gevallen nihil.

Een andere belangrijke factor is de leeftijd van de slachtoffers. De groep 60-plussers is oververtegenwoordigd onder de ernstig verkeersgewonden, met meer dan de helft van de gevallen in deze leeftijdscategorie. Dit wijst op een grotere kwetsbaarheid bij oudere verkeersdeelnemers, ongeacht het vervoersmiddel. Dit vereist een gerichte aanpak met maatregelen die specifiek gericht zijn op de veiligheid van oudere weggebruikers.

Concluderend kunnen we dus niet simpelweg stellen wie de “meeste” ongelukken veroorzaakt. De cijfers over fietsers wijzen op een hoge frequentie van ongevallen, maar veelal zonder ernstige gevolgen voor anderen. De hoge vertegenwoordiging van 60-plussers onder de ernstig gewonden benadrukt de noodzaak van een gerichte aanpak om de verkeersveiligheid voor alle weggebruikers te verbeteren, met specifieke aandacht voor kwetsbare groepen. Een genuanceerde analyse van de statistieken, met oog voor de ernst van de ongevallen en de betrokken partijen, is cruciaal voor het ontwikkelen van effectieve veiligheidsmaatregelen.