Hoe weet je of je fructose-intolerant bent?

Fructose-intolerantie: Wanneer die zoete smaak een bittere nasmaak heeft

Fructose, die zoete smaakmaker in fruit, honing en veel bewerkte voedingsmiddelen, is voor de meeste mensen onschuldig. Maar voor een aanzienlijk aantal individuen kan de consumptie van fructose een bron van ernstige ongemak en zelfs gezondheidsproblemen zijn. Deze aandoening staat bekend als fructose-intolerantie, en het is cruciaal om de symptomen te herkennen en de juiste diagnose te laten stellen.

Fructose-intolerantie, of eigenlijk hereditaire fructose-intolerantie (HFI), is een zeldzame, erfelijke aandoening die het lichaam onbekwaam maakt om fructose goed af te breken. Dit komt door een tekort aan het enzym aldolase B, dat essentieel is voor de stofwisseling van fructose in de lever, nieren en dunne darm. Wanneer fructose niet correct wordt afgebroken, stapelen schadelijke stoffen zich op in het lichaam, wat kan leiden tot diverse symptomen en uiteindelijk orgaanschade.

Hoe weet je nu of je mogelijk HFI hebt?

De symptomen van HFI variëren in ernst en kunnen zich op verschillende manieren manifesteren. Veelvoorkomende symptomen, vooral na het eten van fructose, zijn:

• Maag- en darmklachten: Buikpijn, misselijkheid, braken, diarree, een opgeblazen gevoel.
• Hypoglykemie: Een ongewoon lage bloedsuikerspiegel die zich kan uiten in zwakte, trillen, zweten, verwardheid en zelfs bewustzijnsverlies.
• Geelzucht: Een gelige verkleuring van de huid en het oogwit, wat wijst op leverproblemen.
• Groeiachterstand: Bij kinderen kan HFI leiden tot een verminderde groei en ontwikkeling.
• Braken en/of afkeer van zoetigheid: Zeker bij baby’s en jonge kinderen kan een duidelijke afkeer van fruit en andere zoete smaken een belangrijk signaal zijn.

Hoe wordt HFI vastgesteld?

Als je vermoedt dat je HFI hebt, is het cruciaal om een arts te raadplegen. De diagnose van HFI kan complex zijn en vereist vaak meerdere tests:

• Genetisch onderzoek: Dit is de meest betrouwbare methode om HFI te bevestigen. Het onderzoek spoort specifieke genetische mutaties op die verantwoordelijk zijn voor het tekort aan aldolase B.
• Leverbiopsie: In sommige gevallen kan een leverbiopsie worden uitgevoerd om de activiteit van aldolase B direct te meten en leverschade te beoordelen.
• Bloedonderzoek: Dit kan helpen bij het opsporen van secundaire symptomen en indicaties van HFI. Zo kan het bloed worden getest op leverenzymen die verhoogd kunnen zijn als gevolg van leverschade, evenals op een ongewoon lage bloedsuikerspiegel (hypoglykemie) na fructoseconsumptie. Een bloedtest kan echter niet de definitieve diagnose stellen; het is eerder een hulpmiddel bij de beoordeling.

Belangrijk: Een zogenaamde “fructose-tolerantie test” waarbij fructose wordt toegediend en de reactie van het lichaam wordt gemeten, wordt afgeraden vanwege het potentieel gevaarlijke risico op ernstige hypoglykemie en leverschade bij mensen met HFI.

Wat als je HFI hebt?

De behandeling van HFI bestaat voornamelijk uit een strikt dieet dat levenslang moet worden gevolgd. Dit betekent het vermijden van alle bronnen van fructose, sucrose (tafelsuiker, dat bestaat uit fructose en glucose) en sorbitol (een suikervervanger die in het lichaam kan worden omgezet in fructose). Een diëtist gespecialiseerd in metabole aandoeningen kan helpen bij het samenstellen van een veilig en gebalanceerd dieet.

Conclusie:

Fructose-intolerantie kan een aanzienlijke impact hebben op de levenskwaliteit. Vroege herkenning van de symptomen en een accurate diagnose zijn essentieel om de juiste behandeling te starten en ernstige complicaties te voorkomen. Raadpleeg bij vermoedens altijd een arts voor verder onderzoek en advies. Met de juiste diagnose en een strikt dieet kan iemand met HFI een gezond en volwaardig leven leiden.