Waardoor groei je krom bij ouder worden?

0 weergave

Veroudering veroorzaakt een afname van de tussenwervelschijfhoogte en vernauwing van de gewrichtsspleten in de wervelkolom. Gecombineerd met botontkalking leidt dit tot een verlies aan lengte en een verminderde botsterkte, wat resulteert in een gebogen houding.

Opmerking 0 leuk

De Kromming van de Rug: Waarom Buigen We Met de Jaren?

Het is een veelvoorkomend verschijnsel: naarmate we ouder worden, neemt de kans toe dat we een gebogen houding ontwikkelen. Deze kromming, vaak zichtbaar als een gebocheld bovenlichaam, is niet louter een esthetisch probleem, maar het gevolg van een complex samenspel van factoren die zich geleidelijk in ons lichaam manifesteren. Laten we dieper ingaan op de mechanismen die bijdragen aan deze verandering in onze lichaamspostuur.

De meest significante factor is de degeneratie van de tussenwervelschijven. Deze schijven, die zich tussen de wervels in de wervelkolom bevinden, fungeren als schokdempers en zorgen voor flexibiliteit. Met het verstrijken van de jaren verliezen deze schijven geleidelijk vocht en elasticiteit. Dit resulteert in een afname van de hoogte van de tussenwervelschijven, waardoor de wervelkolom korter wordt en een gebogen houding ontstaat. Deze afname is progressief en kan zich manifesteren als een kyfose (een vergroting van de natuurlijke kromming van de borstwervelkolom) of een lordose (een vergroting van de kromming in de lendenwervelkolom).

Een andere belangrijke bijdrager is de vernauwing van de gewrichtsspleten in de wervelkolom. Deze gewrichten, die de wervels met elkaar verbinden, kunnen door slijtage en ontsteking (zoals bij artrose) hun normale functie verliezen. De vernauwing beperkt de beweeglijkheid en draagt bij aan de stijfheid en kromming van de rug.

Bovendien speelt osteoporose, oftewel botontkalking, een cruciale rol. Bij osteoporose neemt de botdichtheid af, waardoor de botten zwakker en brozer worden. Dit verhoogt het risico op wervelfracturen, die de kromming van de rug aanzienlijk kunnen verergeren. Een wervelfractuur, die vaak pijnloos is, kan onopgemerkt blijven en bijdragen aan een progressieve toename van de kromming.

De combinatie van deze drie factoren – de afname van de tussenwervelschijfhoogte, de vernauwing van de gewrichtsspleten en botontkalking – leidt tot een verlies aan lengte, een verminderde botsterkte en uiteindelijk een gebogen houding. Hoewel veroudering een onomkeerbaar proces is, kunnen leefstijlkeuzes zoals voldoende lichaamsbeweging, een gezond dieet (rijk aan calcium en vitamine D) en het vermijden van roken de progressie van deze veranderingen vertragen en de botgezondheid ondersteunen. Regelmatige oefeningen die de rugspieren versterken, zoals yoga of pilates, kunnen eveneens de houding verbeteren en de kans op verdere kromming verminderen. Bij ernstige kromming of pijn is het raadzaam een arts of fysiotherapeut te raadplegen.