Wat breekt oxaalzuur af?

Oxaalzuur: Een stof die mineralen bindt

Oxaalzuur is een organische verbinding die voorkomt in verschillende voedingsmiddelen zoals spinazie, bieten en rabarber. Het is een belangrijke stof omdat het zich kan binden aan mineralen zoals calcium en zo de opname ervan in het lichaam kan verminderen.

Binden van mineralen

Oxaalzuur bindt zich aan mineralen door de vorming van onoplosbare verbindingen genaamd oxalaten. Het meest voorkomende oxalaat is calciumoxalaat, dat kristalliseert in de vorm van “nierstenen” in de urinewegen. Andere oxalaten die gevormd kunnen worden, zijn oxalaten van ijzer, magnesium en zink.

Vorming van nierstenen

De vorming van nierstenen is een veel voorkomend probleem dat geassocieerd wordt met een hoge inname van oxaalzuur. Wanneer de concentratie van calciumoxalaat in de urine te hoog wordt, kunnen de kristallen zich samenvoegen tot grotere stenen die pijnlijke symptomen kunnen veroorzaken, zoals pijn in de zij, onderrug of liezen.

Invloed van vezelrijk dieet

Een vezelrijk dieet kan de binding van oxaalzuur aan mineralen versterken. Vezels kunnen zich in de darmen binden aan oxaalzuur en zo de hoeveelheid die wordt opgenomen in het lichaam verminderen. Dit kan het risico op de vorming van nierstenen verlagen.

Voedingsmiddelen met een hoog oxaalzuurgehalte

Voedingsmiddelen met een hoog oxaalzuurgehalte zijn onder andere:

• Spinazie
• Bieten
• Rabarber
• Zuring
• Amandelen
• Cashewnoten
• Pindakaas

Voorzorgsmaatregelen

Mensen die gevoelig zijn voor nierstenen of een hoog risico lopen op de ontwikkeling ervan, moeten hun inname van oxalaatrijke voedingsmiddelen beperken. Als u een vezelrijk dieet volgt, is het belangrijk om voldoende water te drinken om de opname van oxaalzuur te verminderen.