Wat zijn de 4 belangrijkste medicijnen bij hartfalen?

De Vier Pijlers van Hartfalenmedicatie

Hartfalen is een chronische aandoening waarbij het hart niet efficiënt genoeg bloed rondpompt om aan de behoeften van het lichaam te voldoen. Gelukkig bestaan er medicijnen die de symptomen kunnen verlichten en de levensverwachting kunnen verbeteren. Vier soorten medicatie vormen de basisbehandeling bij hartfalen: ACE-remmers, angiotensine-II-receptorblokkers (ARB’s), angiotensine receptor-neprilysine inhibitoren (ARNI’s) en bètablokkers. Laten we deze ‘vier pijlers’ eens nader bekijken.

1. ACE-remmers: De Vaatverwijders

ACE-remmers (angiotensine-converterend enzym remmers) verbreden de bloedvaten. Dit verlaagt de weerstand waartegen het hart moet pompen, waardoor het hart minder hard hoeft te werken. Daarnaast verminderen ACE-remmers de hoeveelheid vocht en zout die het lichaam vasthoudt, wat gunstig is bij hartfalen. Een bijkomend voordeel is de beschermende werking op de nieren.

2. Angiotensine-II-receptorblokkers (ARB’s): De Bloeddrukregelaars

ARB’s werken op een vergelijkbare manier als ACE-remmers, maar via een ander mechanisme. Ze blokkeren de werking van angiotensine II, een hormoon dat de bloedvaten vernauwt en de bloeddruk verhoogt. ARB’s verlagen de bloeddruk, verbeteren de hartfunctie en verminderen de belasting op het hart. Ze worden vaak voorgeschreven aan patiënten die ACE-remmers niet verdragen vanwege bijwerkingen zoals een droge hoest.

3. ARNI’s: De Combinatietherapie

ARNI’s (angiotensine receptor-neprilysine inhibitoren) zijn een relatief nieuwe klasse medicijnen. Ze combineren de gunstige effecten van ACE-remmers met de remming van neprilysine, een enzym dat bepaalde beschermende stoffen in het lichaam afbreekt. Deze combinatie zorgt voor een nog krachtigere vaatverwijding en vermindering van de belasting op het hart. ARNI’s worden vaak beschouwd als een volgende stap in de behandeling als ACE-remmers of ARB’s onvoldoende effect hebben.

4. Bètablokkers: De Hartslagverlangzamer

Bètablokkers verlagen de hartslag en bloeddruk. In eerste instantie lijkt dit misschien contra-intuïtief bij hartfalen, maar een lagere hartslag geeft het hart meer tijd om zich te vullen met bloed tussen de slagen door. Dit verbetert de efficiëntie van het hart en vermindert de zuurstofbehoefte van de hartspier. Op de lange termijn kunnen bètablokkers de hartfunctie verbeteren en de progressie van hartfalen vertragen.

Het is belangrijk te benadrukken dat dit slechts een overzicht is van de belangrijkste medicijnen bij hartfalen. De specifieke medicatie en dosering worden altijd individueel bepaald door een arts, afhankelijk van de ernst van het hartfalen, andere aandoeningen en individuele reacties op de medicijnen. Regelmatig contact met de cardioloog is cruciaal voor een optimale behandeling en monitoring.