Is een telefonisch consult declarabel?

Is een telefonisch consult declarabel? Een heldere kijk op de regels

De vraag of een telefonisch consult declarabel is, hangt af van een aantal essentiële factoren. Hoewel de toegankelijkheid van zorg door telefonische consulten toeneemt, zijn er strikte regels en richtlijnen die bepalen welke consulten in aanmerking komen voor declaratie bij zorgverzekeraars. Een simpel telefoontje is niet genoeg.

Wanneer is een telefonisch consult declarabel?

Een telefonisch consult is alleen declarabel als het voldoet aan de volgende criteria:

• Vervanging van een fysiek consult: Het telefoongesprek moet een volledig fysiek consult vervangen. Dit betekent dat de zorgverlener via de telefoon een diagnose stelt, een behandelplan opstelt en eventuele vervolgacties vastlegt, net zoals dat tijdens een persoonlijk consult zou gebeuren. Een kort telefoontje om een afspraak te bevestigen of een simpele vraag te beantwoorden, is hiervoor onvoldoende.

• Medische noodzaak: Het consult moet medisch noodzakelijk zijn. De aard van het probleem moet zodanig zijn dat een telefonisch consult een gepaste en verantwoorde manier is om de patiënt te helpen. Bij complexe aandoeningen of situaties die een lichamelijk onderzoek vereisen, is een telefonisch consult vaak onvoldoende en dus niet declarabel.

• Adequate tijdinvestering: De tijd die besteed wordt aan het telefoongesprek moet vergelijkbaar zijn met de tijd die nodig zou zijn voor een gelijkwaardig fysiek consult. Een kort, oppervlakkig gesprek zal niet voldoen aan de criteria voor declaratie.

• Goede documentatie: De zorgverlener dient het telefoongesprek zorgvuldig te documenteren in het patiëntendossier. Deze documentatie moet de inhoud van het gesprek, de gestelde diagnose, het behandelplan en eventuele afspraken duidelijk weergeven. Deze goede documentatie is cruciaal voor de declaratie en dient als bewijs voor de zorgverzekeraar.

• Conformiteit met richtlijnen en protocollen: De zorgverlener moet zich houden aan de geldende richtlijnen en protocollen voor declaratie van zorg. Deze richtlijnen kunnen per zorgverzekeraar en specialisme verschillen.

Wat is níet declarabel?

De volgende voorbeelden zijn niet declarabel:

• Het beantwoorden van een korte vraag: Een enkel telefoontje om een recept te herhalen of een simpele vraag te stellen.
• Het plannen van een afspraak: Een puur administratief telefoontje.
• Een kort gesprek zonder volledige diagnose en behandelplan: Een oppervlakkig gesprek zonder adequate medische beoordeling.

Conclusie:

De declaratiemogelijkheid van een telefonisch consult is afhankelijk van de complexiteit van de medische situatie en de tijd en zorg die erin geïnvesteerd wordt. Het is essentieel dat het consult voldoet aan de criteria van een volledig consult, medisch noodzakelijk is en adequaat gedocumenteerd wordt. Bij twijfel is het raadzaam om de richtlijnen van de betreffende zorgverzekeraar te raadplegen.