Waarom wordt een mondhygiënist niet vergoed?

Waarom wordt een mondhygiënist niet vergoed?

In Nederland wordt mondzorg binnen de basisverzekering slechts beperkt vergoed via zogenaamde “tandcodes” (M-codes). Deze tandcodes dekken essentiële tandheelkundige behandelingen, zoals gaatjes vullen en tandsteen verwijderen. Preventieve ingrepen, zoals het bijwerken van melktanden en het behandelen van beginnende gaatjes (witte vlekken), vallen echter niet onder deze vergoeding.

Uitsluiting van preventieve behandelingen

Deze uitsluiting van preventieve behandelingen is opmerkelijk, aangezien preventie cruciaal is voor het behoud van een goede mondgezondheid. Het bijwerken van melktanden voorkomt bijvoorbeeld het ontstaan van gaatjes in het definitieve gebit. Het behandelen van witte vlekken in een vroeg stadium kan ook voorkomen dat deze zich ontwikkelen tot echte gaatjes.

Gevolgen voor patiënten

Het gevolg van deze uitsluiting is dat patiënten zelf moeten opdraaien voor de kosten van deze preventieve behandelingen. Voor veel mensen vormt dit een aanzienlijke financiële last, vooral voor gezinnen met jonge kinderen die regelmatig preventieve zorg nodig hebben.

Mogelijke redenen voor de uitsluiting

Er zijn verschillende mogelijke redenen waarom preventieve mondzorg niet onder de basisverzekering valt:

• Kostenoverwegingen: Het uitbreiden van de dekking van de basisverzekering naar preventieve mondzorg zou de premies verhogen voor alle verzekerden.
• Prioriteitstelling: De overheid kiest ervoor om beperkte middelen toe te wijzen aan de vergoeding van essentiële zorg, waarbij preventieve zorg minder prioriteit krijgt.
• Preventie als eigen verantwoordelijkheid: Sommige beleidsmakers vinden dat preventie een kwestie van eigen verantwoordelijkheid is en daarom niet door de samenleving zou moeten worden gefinancierd.

Conclusie

De beperkte vergoeding van mondzorg binnen de basisverzekering heeft aanzienlijke consequenties voor patiënten. Preventieve behandelingen, die essentieel zijn voor het behoud van een goede mondgezondheid, vallen niet onder de dekking, waardoor patiënten zelf de kosten moeten dragen. Deze uitsluiting kan financiële barrières opwerpen en de toegang tot preventieve mondzorg beperken, wat op de lange termijn nadelige gevolgen kan hebben voor de algemene gezondheid van de bevolking.