Wat mag een tandarts in rekening brengen?

Wat mag een tandarts in rekening brengen? Een heldere kijk op facturen en budgetten

Een bezoek aan de tandarts is voor velen geen favoriete bezigheid. Naast de soms onvermijdelijke ongemakken speelt ook de vraag naar de kosten een belangrijke rol. Wat mag een tandarts nu eigenlijk in rekening brengen en waar heb je als patiënt recht op? Hoewel het Nederlandse systeem met vastgestelde tarieven voor veel behandelingen transparantie beoogt, kunnen er toch verrassingen op de factuur staan. Laten we eens dieper ingaan op deze kwestie.

De basis: vastgestelde tarieven en de begroting

In Nederland hanteert de overheid vastgestelde tarieven voor de meest voorkomende tandheelkundige behandelingen. Deze tarieven, vastgelegd in de prestatie- en tariefbeschikking van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa), bieden een basis voor de kosten. Je kunt deze tarieven vaak vinden op de website van je tandarts of via websites zoals die van de NZa zelf.

Voordat een uitgebreidere behandeling start, is het gebruikelijk dat de tandarts een begroting opstelt. Deze begroting geeft een overzicht van de geplande behandelingen en de bijbehorende kosten. Het is belangrijk om deze begroting goed door te nemen en vragen te stellen als iets onduidelijk is. Vraag bijvoorbeeld naar de gebruikte codes en de bijbehorende tarieven.

Afwijken van de begroting: de spelregels

Hoewel een begroting een goede indicatie geeft van de verwachte kosten, kan de werkelijkheid soms anders uitpakken. Een tandarts mag in principe afwijken van de voorafgaande begroting. Dit komt omdat de daadwerkelijke behandeling soms complexer is dan vooraf ingeschat. Echter, aan deze afwijking zijn wel duidelijke grenzen gesteld.

De algemeen geaccepteerde norm is dat een tandarts niet meer dan 10 tot 15% mag afwijken van de begroting. Deze marge is bedoeld om eventuele kleine, onvoorziene omstandigheden op te vangen, zoals extra tijd die nodig is voor een behandeling of een onverwachte complicatie.

Transparantie is cruciaal: de communicatieplicht

Cruciaal is dat de tandarts onvoorziene kostenstijgingen, die voortkomen uit onverwachte complicaties of een complexere behandeling dan gedacht, direct met de patiënt bespreekt. Stel je voor: tijdens het vullen van een kies blijkt dat de ontsteking dieper zit dan verwacht en een wortelkanaalbehandeling noodzakelijk is. De tandarts is dan verplicht om dit met je te overleggen, de extra kosten uit te leggen en jouw toestemming te vragen voordat hij of zij verdergaat met de behandeling.

Het is essentieel dat de tandarts open en transparant communiceert over de kosten. Je hebt als patiënt het recht om te weten waar je aan toe bent en om te beslissen of je door wilt gaan met de behandeling tegen de nieuwe, hogere kosten.

Wat als de kosten te hoog oplopen?

Als de tandarts de kosten onvoldoende heeft besproken of de afwijking van de begroting (zonder duidelijke uitleg en toestemming) significant hoger is dan 10-15%, dan kun je dit aankaarten. Bespreek je zorgen eerst met de tandarts zelf. Kom je er samen niet uit, dan kun je eventueel contact opnemen met de klachtenregeling van de betreffende praktijk, of met een onafhankelijke partij zoals het Tandheelkundig Informatiepunt (TIP) voor advies.

Conclusie

Een tandarts mag afwijken van een vooraf opgestelde begroting, maar deze afwijking moet binnen redelijke grenzen blijven. Transparantie en open communicatie zijn hierbij essentieel. Wees als patiënt alert, stel vragen en wees niet bang om je zorgen te uiten. Een goede relatie met je tandarts, gebaseerd op vertrouwen en openheid, is immers de basis voor een gezonde mond en een gezonde portemonnee.