Wat zijn verdachte financiële transacties?

Verdachte Financiële Transacties: Meer dan alleen Witwassen

In de financiële wereld is waakzaamheid geboden. Tussen de miljoenen dagelijkse transacties schuilen soms pogingen tot fraude, witwassen van geld of financiering van terrorisme. Om deze malafide praktijken te bestrijden, spelen “verdachte financiële transacties” een cruciale rol. Maar wat houdt dat begrip precies in? En hoe herkennen financiële instellingen deze potentieel illegale activiteiten?

Wat is een verdachte financiële transactie?

In de kern is een verdachte financiële transactie een storting, opname, betaling of andere financiële handeling die significant afwijkt van het normale patroon van een klant en waarvoor geen direct plausibele, legitieme verklaring bestaat. Het gaat dus om een rode vlag, een indicatie dat er mogelijk iets mis is.

Afwijkend gedrag als alarmsignaal:

Het cruciale woord is hier “afwijkend”. Een transactie die voor de ene klant volkomen normaal is, kan voor een andere klant juist verdacht zijn. Denk bijvoorbeeld aan:

• Grote sommen geld: Plotselinge stortingen of opnames van ongebruikelijk hoge bedragen.
• Ongebruikelijke locaties: Transacties die plaatsvinden vanuit landen of regio’s met een hoog risico op witwassen of terrorisme.
• Complexe constructies: Transacties die via ingewikkelde structuren lopen, zonder duidelijke economische reden.
• Frequente transacties: Onverklaarbaar veel transacties in korte tijd, vaak met kleine bedragen.
• Contant geld: Grote hoeveelheden contant geld storten of opnemen, vooral als de klant normaal gesproken geen contant geld gebruikt.
• Nieuwe zakelijke relaties: Snel na elkaar relaties aangaan met veel onbekende entiteiten.

Witwasrisicoprofielen als leidraad:

Banken en andere financiële instellingen gebruiken zogeheten “witwasrisicoprofielen” om transacties te screenen. Deze profielen zijn gebaseerd op verschillende factoren, waaronder:

• Het type klant: Een politiek prominent persoon (PEP) of een bedrijf in een risicovolle sector (bijvoorbeeld de gokindustrie) heeft een hoger risicoprofiel.
• De geografische locatie: Transacties die verbonden zijn aan landen met een zwakke rechtsstaat of een hoog niveau van corruptie krijgen extra aandacht.
• Het product of de dienst: Sommige financiële producten, zoals prepaid kaarten, worden vaker gebruikt voor illegale activiteiten.
• Het transactiepatroon: Zoals hierboven beschreven, afwijkend gedrag triggert de alarmbellen.

Verder dan alleen Witwassen:

Hoewel de bestrijding van witwassen centraal staat, is het belangrijk om te beseffen dat verdachte transacties ook kunnen wijzen op andere illegale activiteiten, zoals:

• Belastingontduiking: Het verbergen van inkomsten voor de belastingdienst.
• Fraude: Oplichting, verduistering en andere vormen van financieel bedrog.
• Financiering van terrorisme: Geld verstrekken aan terroristische organisaties.

De verantwoordelijkheid van financiële instellingen:

Financiële instellingen zijn wettelijk verplicht om verdachte transacties te melden bij de Financial Intelligence Unit (FIU). Deze meldplicht is cruciaal in de strijd tegen financiële criminaliteit. Door waakzaam te zijn en verdachte signalen te herkennen, spelen banken en andere instellingen een essentiële rol in het beschermen van onze samenleving.

Conclusie:

Verdachte financiële transacties vormen een complex en dynamisch probleem. Het vereist een voortdurende inspanning van financiële instellingen om hun risicoprofielen up-to-date te houden en hun medewerkers te trainen in het herkennen van verdachte signalen. Door alert te zijn en te handelen, kunnen we de financiële integriteit van ons systeem waarborgen en illegale activiteiten effectief bestrijden.