Czy jest więcej samotnych matek czy samotnych ojców?

Samotne rodzicielstwo w Polsce: dominacja matek i wyzwania ojców

W Polsce obraz samotnego rodzicielstwa jest zdominowany przez matki. Z ponad 2,5 miliona dzieci wychowujących się w rodzinach niepełnych, zdecydowana większość, bo aż 20,7%, dorasta pod opieką samotnych mam. Samotni ojcowie stanowią zaledwie 3,5% ogółu rodzin, co ukazuje znaczącą dysproporcję w podziale opieki nad dziećmi po rozstaniu rodziców. Skąd bierze się ta różnica i jakie wyzwania stoją przed oboma grupami?

Choć statystyki jasno wskazują na przewagę matek w samotnym wychowywaniu dzieci, nie można zapominać, że za suchymi liczbami kryją się złożone historie i indywidualne doświadczenia. Dominacja matek w tej statystyce wynika z wielu czynników, wśród których wymienić można m.in. utrwalone społecznie role płciowe, przyzwyczajenia sądów w sprawach o opiekę nad dziećmi, a także często świadomy wybór samych matek, motywowany różnymi przyczynami – od poczucia większych kompetencji rodzicielskich po obawy o jakość opieki zapewnianą przez ojca.

Nie oznacza to jednak, że samotne macierzyństwo jest łatwiejsze. Kobiety samotnie wychowujące dzieci często borykają się z problemami finansowymi, brakiem wsparcia emocjonalnego i praktycznego, a także z poczuciem osamotnienia i przeciążenia obowiązkami. Muszą jednocześnie spełniać rolę zarówno matki, jak i ojca, co wymaga od nich ogromnej siły i determinacji.

Z drugiej strony, samotni ojcowie, choć stanowią mniejszość, również mierzą się z wyzwaniami. Często spotykają się z stereotypami i uprzedzeniami, kwestionującymi ich kompetencje rodzicielskie. Mogą również odczuwać brak wsparcia ze strony otoczenia, które nadal postrzega opiekę nad dziećmi jako domenę kobiet. Dodatkowo, samotni ojcowie muszą nauczyć się spełniać zadania tradycyjnie przypisywane matkom, co może być dla nich trudnym i wymagającym doświadczeniem.

Współczesne społeczeństwo powinno dążyć do zmiany stereotypów i zapewnienia wsparcia wszystkim samotnym rodzicom, niezależnie od płci. Ważne jest, aby promować równościowy podział obowiązków rodzicielskich i stworzyć system wsparcia, który uwzględni potrzeby zarówno samotnych matek, jak i ojców, pomagając im w godnym i pełnym miłości wychowywaniu dzieci. Przyszłość dzieci z rodzin niepełnych zależy bowiem od tego, czy jako społeczeństwo będziemy potrafili zapewnić im odpowiednie warunki rozwoju i wsparcie, niezależnie od tego, kto sprawuje nad nimi opiekę.