Kiedy akta osobowe przechowujemy 50 lat?

6 wyświetlenia

Przechowywanie akt osobowych przez okres 50 lat rozpoczyna się po ustaniu stosunku pracy. Data rozwiązania umowy o pracę jest kluczowa – od tego dnia liczymy 50-letni okres archiwizacji dokumentacji pracowniczej. Przykładowo, zakończenie zatrudnienia 10 maja 2023 roku oznacza, że akta należy przechowywać do 10 maja 2073 roku.

Sugestie 0 polubienia

50 lat ciszy: Kiedy i dlaczego akta osobowe przechowujemy tak długo?

Kwestia przechowywania akt osobowych byłych pracowników często budzi wątpliwości. Ustawa o dokumentacji pracowniczej nie precyzuje jednoznacznie wszystkich sytuacji, co prowadzi do nieporozumień. Najczęściej powtarzający się termin – 50 lat – wymaga dokładniejszego wyjaśnienia, aby uniknąć błędów w archiwizacji i potencjalnych problemów prawnych.

50 lat – od kiedy liczony jest ten okres?

Kluczowy jest moment ustania stosunku pracy. To właśnie data rozwiązania umowy o pracę, a nie np. data ostatniego dnia pracy, stanowi punkt odniesienia dla rozpoczęcia 50-letniego okresu przechowywania akt osobowych. Nie ma znaczenia, czy umowa została rozwiązana za porozumieniem stron, czy też z wypowiedzeniem – w obu przypadkach liczymy 50 lat od dnia wskazanego w dokumencie rozwiązania umowy.

Przykład: Pracownik X zakończył współpracę z firmą Y dnia 15 marca 2024 roku. Oznacza to, że jego akta osobowe powinny być przechowywane do 15 marca 2074 roku. Dopiero po upływie tego terminu można je zutylizować zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Dlaczego aż 50 lat?

Długi okres przechowywania akt osobowych wynika z potencjalnych roszczeń byłych pracowników, które mogą pojawić się nawet po wielu latach od zakończenia zatrudnienia. Dotyczy to m.in. spraw związanych z emeryturami, rentami, zasiłkami, czy też ewentualnych sporów sądowych o zaległe wynagrodzenia lub odszkodowania. Dokumentacja zawarta w aktach osobowych stanowi niezbity dowód w takich sytuacjach, chroniąc zarówno byłego pracownika, jak i pracodawcę.

Wyjątki od reguły 50 lat:

Choć 50 lat jest najczęściej spotykanym terminem, warto pamiętać, że istnieją sytuacje, w których okres ten może być krótszy lub dłuższy. Dotyczy to głównie specjalnych kategorii dokumentacji, np. dokumentów związanych z bezpieczeństwem i higieną pracy, które mogą podlegać krótszym terminom archiwizacji. W takich sytuacjach należy zapoznać się z szczegółowymi przepisami prawa.

Podsumowanie:

Precyzyjne określenie daty ustania stosunku pracy jest kluczowe dla prawidłowego liczenia 50-letniego okresu przechowywania akt osobowych. Pamiętajmy, że nieprawidłowe postępowanie w tym zakresie może prowadzić do konsekwencji prawnych. W razie wątpliwości, warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie pracy lub doradcą ds. archiwizacji. Zachowanie prawidłowej procedury archiwizacji gwarantuje bezpieczeństwo prawne zarówno pracodawcy, jak i byłego pracownika.