จะ รู้ ได้ ยัง ไง ว่า เรา หยุด หายใจ ขณะ หลับ

จะรู้ได้อย่างไรว่าเราหยุดหายใจขณะหลับ: สัญญาณเตือนที่อาจมองข้าม

การนอนหลับพักผ่อนอย่างเต็มที่เป็นสิ่งสำคัญต่อสุขภาพกายและใจ แต่สำหรับบางคน การนอนหลับกลับกลายเป็นช่วงเวลาที่ร่างกายเผชิญกับภาวะผิดปกติโดยไม่รู้ตัว หนึ่งในภาวะที่น่ากังวลคือ ภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (Sleep Apnea) ซึ่งอาจส่งผลเสียต่อสุขภาพในระยะยาวได้ แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าเรากำลังเผชิญกับภาวะนี้อยู่?

แม้ว่าเราจะไม่สามารถรับรู้ได้โดยตรงว่าตัวเองหยุดหายใจขณะหลับ แต่ร่างกายมักจะส่งสัญญาณเตือนที่สามารถสังเกตได้ สัญญาณเหล่านี้อาจเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นประจำและถูกมองข้ามไป แต่หากพิจารณาอย่างถี่ถ้วน อาจบ่งชี้ถึงความผิดปกติที่ต้องได้รับการแก้ไข

สัญญาณเตือนที่ควรสังเกต:

• ง่วงนอนมากผิดปกติในเวลากลางวัน: แม้จะนอนหลับอย่างเพียงพอ (7-9 ชั่วโมง) ในตอนกลางคืน แต่กลับรู้สึกง่วงซึมตลอดทั้งวัน ต้องการงีบหลับบ่อยๆ และมีสมาธิสั้นลง นี่เป็นสัญญาณเตือนที่สำคัญ เพราะการหยุดหายใจขณะหลับจะรบกวนคุณภาพของการนอนหลับ ทำให้ร่างกายไม่ได้รับการพักผ่อนอย่างเต็มที่
• รู้สึกเหนื่อยล้า อ่อนเพลีย: แม้จะไม่ได้ทำกิจกรรมที่ต้องใช้พลังงานมากนัก ก็ยังรู้สึกเหนื่อยล้า อ่อนเพลีย ไม่มีเรี่ยวแรง นี่เป็นผลมาจากการที่ร่างกายขาดออกซิเจนเป็นช่วงๆ ในขณะที่หลับ
• ปวดศีรษะเรื้อรัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเช้า: การหยุดหายใจขณะหลับทำให้ระดับออกซิเจนในเลือดลดลง ซึ่งอาจส่งผลให้เกิดอาการปวดศีรษะได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังตื่นนอน
• ความดันโลหิตสูง: ภาวะหยุดหายใจขณะหลับมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับความดันโลหิตสูง การหยุดหายใจเป็นช่วงๆ ทำให้ร่างกายเครียดและหลั่งฮอร์โมนที่ทำให้ความดันโลหิตสูงขึ้น
• นอนกรนเสียงดังมาก: แม้ว่าการนอนกรนไม่ได้หมายความว่าจะต้องมีภาวะหยุดหายใจขณะหลับเสมอไป แต่การนอนกรนเสียงดังมากและเป็นประจำ อาจเป็นสัญญาณที่บ่งบอกถึงความผิดปกติ
• ตื่นนอนกลางดึกบ่อยๆ: การหยุดหายใจขณะหลับอาจทำให้คุณตื่นนอนกลางดึกบ่อยๆ โดยไม่รู้ตัว บางครั้งอาจรู้สึกเหมือนสำลักหรือหายใจไม่ออก
• ปัสสาวะบ่อยในเวลากลางคืน: การหยุดหายใจขณะหลับอาจรบกวนการทำงานของฮอร์โมนที่ควบคุมการขับถ่ายปัสสาวะ ทำให้ต้องลุกขึ้นมาปัสสาวะบ่อยในเวลากลางคืน
• อารมณ์แปรปรวน: การนอนหลับที่ไม่ดีส่งผลต่อสุขภาพจิต ทำให้มีอารมณ์แปรปรวน หงุดหงิดง่าย หรือซึมเศร้า

หากคุณมีอาการเหล่านี้อย่างน้อยสองข้อ ควรปรึกษาแพทย์เพื่อทำการวินิจฉัยอย่างละเอียด การวินิจฉัยภาวะหยุดหายใจขณะหลับมักทำโดยการตรวจการนอนหลับ (Polysomnography) ซึ่งเป็นการบันทึกคลื่นสมอง อัตราการเต้นของหัวใจ การหายใจ และระดับออกซิเจนในเลือดขณะนอนหลับ

การรักษาภาวะหยุดหายใจขณะหลับ มีหลายวิธี ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของอาการ แต่โดยทั่วไปแล้วมักจะประกอบด้วย:

• การปรับเปลี่ยนพฤติกรรม: เช่น ลดน้ำหนัก หลีกเลี่ยงการดื่มแอลกอฮอล์หรือสูบบุหรี่ก่อนนอน นอนตะแคงข้าง
• การใช้เครื่องอัดอากาศแรงดันบวก (CPAP): เป็นอุปกรณ์ที่ช่วยเปิดทางเดินหายใจขณะนอนหลับ
• การผ่าตัด: ในบางกรณี การผ่าตัดอาจเป็นทางเลือกในการรักษา

อย่ามองข้ามสัญญาณเตือน เพราะการปล่อยทิ้งไว้โดยไม่ได้รับการรักษา ภาวะหยุดหายใจขณะหลับอาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรงกว่า เช่น โรคหัวใจ โรคหลอดเลือดสมอง และเบาหวาน การใส่ใจและสังเกตอาการของตนเองอย่างสม่ำเสมอ จะช่วยให้คุณได้รับการวินิจฉัยและการรักษาที่ทันท่วงที เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น