โควิด รักษายังไง 2567

โควิด 2567: แนวทางการดูแลตนเองเมื่อติดเชื้อ และสิ่งที่ควรรู้

แม้สถานการณ์โควิด-19 จะดูผ่อนคลายลงมากในช่วงปี 2567 นี้ แต่เชื้อไวรัส SARS-CoV-2 ก็ยังคงวนเวียนอยู่ และการติดเชื้อก็ยังคงเกิดขึ้นได้ สำหรับผู้ที่โชคร้ายติดเชื้อ การรับมืออย่างถูกต้องจึงเป็นสิ่งสำคัญ บทความนี้จึงรวบรวมข้อมูลล่าสุดเกี่ยวกับการดูแลตนเองเมื่อติดโควิดในปี 2567 โดยเน้นที่การรักษาแบบประคับประคองเมื่ออาการไม่รุนแรง และสิ่งที่ควรพิจารณาเพิ่มเติม

เมื่อผลตรวจเป็นบวก: สิ่งแรกที่ต้องทำ

1. ยืนยันผลตรวจ: หากตรวจด้วยชุดตรวจ ATK ควรทำการตรวจซ้ำเพื่อยืนยันผล โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมีอาการแสดงที่น่าสงสัย

2. แจ้งให้ผู้ใกล้ชิดทราบ: แจ้งให้บุคคลที่ใกล้ชิด หรือสัมผัสใกล้ชิดกับคุณในช่วง 2-3 วันก่อนเริ่มมีอาการ หรือก่อนตรวจพบเชื้อ ได้ทราบ เพื่อให้พวกเขาสามารถเฝ้าระวังอาการและทำการตรวจหาเชื้อได้เช่นกัน

3. ประเมินอาการ: สังเกตอาการของตนเองอย่างละเอียด อาการที่พบบ่อย ได้แก่ ไข้ ไอ เจ็บคอ มีน้ำมูก ปวดเมื่อยตามตัว อ่อนเพลีย ปวดศีรษะ สูญเสียการรับรสหรือกลิ่น (แม้ว่าจะพบได้น้อยลงในสายพันธุ์ใหม่ๆ)

การดูแลตนเองที่บ้าน: เมื่ออาการไม่รุนแรง

หากอาการไม่รุนแรง และไม่มีปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้โรครุนแรงขึ้น การดูแลตนเองที่บ้านเป็นสิ่งที่สามารถทำได้ โดยมีหลักการดังนี้:

• กักตัว: กักตัวอย่างน้อย 5 วัน นับจากวันที่เริ่มมีอาการ หรือวันที่ตรวจพบเชื้อ (หากไม่มีอาการ) เพื่อป้องกันการแพร่กระจายเชื้อ การกักตัวควรทำในห้องส่วนตัวที่อากาศถ่ายเทสะดวก และหลีกเลี่ยงการใกล้ชิดกับผู้อื่นในบ้าน

• พักผ่อนให้เพียงพอ: การพักผ่อนอย่างเต็มที่ช่วยให้ร่างกายฟื้นตัวได้เร็วขึ้น พยายามนอนหลับให้ได้อย่างน้อย 7-8 ชั่วโมงต่อคืน

• ดื่มน้ำให้เพียงพอ: การดื่มน้ำมากๆ ช่วยลดความข้นเหนียวของเสมหะ และป้องกันภาวะขาดน้ำ

• รับประทานอาหารที่มีประโยชน์: เน้นอาหารที่ย่อยง่าย มีโปรตีนสูง และอุดมไปด้วยวิตามินและแร่ธาตุ เพื่อเสริมสร้างภูมิคุ้มกัน

• ยาบรรเทาอาการ: สามารถใช้ยาบรรเทาอาการตามอาการที่เป็น เช่น ยาลดไข้ ยาแก้ปวด ยาแก้ไอ หรือยาแก้เจ็บคอ ควรปรึกษาเภสัชกรก่อนใช้ยา เพื่อให้ได้ยาที่เหมาะสมและปลอดภัย

• สังเกตอาการอย่างใกล้ชิด: เฝ้าระวังอาการของตนเอง หากอาการแย่ลง เช่น หายใจลำบาก เจ็บหน้าอก แน่นหน้าอก ซึมลง หรือมีไข้สูง ควรไปพบแพทย์ทันที

ยาต้านไวรัส: จำเป็นหรือไม่?

การใช้ยาต้านไวรัส เช่น แพ็กซ์โลวิด (Paxlovid) หรือ โมลนูพิราเวียร์ (Molnupiravir) ไม่จำเป็นสำหรับทุกคนที่ติดเชื้อ โดยทั่วไป จะพิจารณาให้ยาต้านไวรัสในผู้ที่มีปัจจัยเสี่ยงที่จะเกิดโรครุนแรง เช่น:

• ผู้สูงอายุ (อายุ 60 ปีขึ้นไป)
• ผู้ที่มีโรคประจำตัว เช่น โรคเบาหวาน โรคหัวใจ โรคปอด โรคไต โรคอ้วน โรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง

การตัดสินใจใช้ยาต้านไวรัสควรอยู่ภายใต้ดุลยพินิจของแพทย์ เนื่องจากยาเหล่านี้อาจมีผลข้างเคียงและมีข้อห้ามใช้ในบางกรณี

วัคซีน: ยังสำคัญอยู่หรือไม่?

แม้ว่าจะเคยได้รับวัคซีนมาแล้ว การได้รับวัคซีนกระตุ้น (booster shot) ยังคงมีความสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มเสี่ยง วัคซีนช่วยลดความรุนแรงของโรค และลดโอกาสในการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล

สิ่งที่ควรระลึกเสมอ:

• ข้อมูลมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ: ความรู้เกี่ยวกับโควิด-19 และแนวทางการรักษา มีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ควรติดตามข้อมูลล่าสุดจากแหล่งที่เชื่อถือได้ เช่น กระทรวงสาธารณสุข หรือองค์การอนามัยโลก (WHO)

• ปรึกษาแพทย์: หากมีข้อสงสัย หรือกังวลเกี่ยวกับอาการ ควรปรึกษาแพทย์เพื่อขอคำแนะนำและการวินิจฉัยที่ถูกต้อง

• ดูแลสุขภาพจิตใจ: การกักตัว และความกังวลเกี่ยวกับโรค อาจส่งผลต่อสุขภาพจิตใจ ควรหากิจกรรมที่ผ่อนคลาย ทำสมาธิ หรือพูดคุยกับคนที่ไว้ใจได้ เพื่อลดความเครียด

การติดโควิด-19 ในปี 2567 อาจไม่ได้น่ากลัวเหมือนช่วงแรกๆ ของการระบาด แต่การดูแลตนเองอย่างถูกต้อง และการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อ ยังคงเป็นสิ่งที่สำคัญ เพื่อให้เราสามารถกลับไปใช้ชีวิตได้อย่างปกติสุข และร่วมกันสร้างสังคมที่ปลอดภัยจากโควิด-19