Waarom kunnen we geen vitamine C aanmaken?

0 weergave

Mensen, apen en vleermuizen missen het enzym l-gulono-lactonoxidase (GLO), essentieel voor de aanmaak van ascorbinezuur (vitamine C). Deze genetische mutatie, die zich tijdens de evolutie ontwikkelde, resulteerde in een afhankelijkheid van externe vitamine C-bronnen.

Opmerking 0 leuk

De mysterieuze afwezigheid van vitamine C-productie bij de mens: een evolutionair raadsel

Vitamine C, of ascorbinezuur, is een essentiële voedingsstof voor de mens, cruciaal voor talloze lichaamsfuncties, van het immuunsysteem tot de aanmaak van collageen. Maar in tegenstelling tot de meeste dieren, kunnen wij deze vitale vitamine niet zelf aanmaken. Waarom niet? Het antwoord schuilt in een fascinerende evolutiegeschiedenis en een enkel, ontbrekend enzym.

De sleutel tot het begrijpen van onze vitamine C-afhankelijkheid ligt in het enzym L-gulono-lactonoxidase (GLO). Dit enzym is de katalysator in de laatste stap van de biosynthese van ascorbinezuur. Simpel gezegd: zonder GLO, geen vitamine C. En precies dit enzym missen wij, net als apen en bepaalde soorten vleermuizen.

De afwezigheid van GLO is niet het gevolg van een recente genetische defect, maar eerder een evolutionaire gebeurtenis die zich in het verre verleden afspeelde. Wetenschappers geloven dat onze voorouders, een gemeenschappelijke voorouder die we delen met apen en bepaalde vleermuizen, een genetische mutatie ondergingen die leidde tot de inactivatie van het GLO-gen. Deze mutatie, hoewel op het eerste gezicht nadelig, bleek geen onmiddellijke catastrofale gevolgen te hebben. Onze voorouders leefden waarschijnlijk in een omgeving rijk aan vitamine C, waardoor het gebrek aan endogene productie geen onmiddellijke bedreiging vormde.

De precieze redenen waarom deze mutatie zich doorzette en uiteindelijk dominant werd, blijven onderwerp van wetenschappelijk debat. Mogelijke hypothesen omvatten een energiebesparend effect: de aanmaak van vitamine C vereist energie, en de mutatie zou dit energieverbruik hebben geminimaliseerd. Een andere theorie suggereert dat de mutatie een bijkomend voordeel bood, mogelijk door de bescherming tegen de oxidatieve stress die gepaard gaat met een overmaat aan vitamine C.

De consequentie van deze evolutionaire verandering is echter duidelijk: wij zijn afhankelijk geworden van een externe toevoer van vitamine C via onze voeding. Een tekort aan vitamine C resulteert in scheurbuik, een potentieel dodelijke ziekte gekenmerkt door zwakte, bloedingen en tandverlies. De ontdekking van de rol van GLO en de genetische basis van onze afhankelijkheid van vitamine C benadrukt de complexe interactie tussen onze genetische achtergrond en onze omgevingsfactoren, en biedt een fascinerend inzicht in de kronkelende paden van de evolutie. Het verhaal van ons ontbrekende enzym herinnert ons eraan hoe kwetsbaar we zijn, en tegelijkertijd hoe wonderbaarlijk adaptief de evolutie kan zijn, zelfs als dat betekent dat we nu dagelijks onze vitamine C moeten aanvullen.