Wat houdt een positieve veiligheidscultuur in?

Een Positieve Veiligheidscultuur: Meer dan Regels en Procedures

Een positieve veiligheidscultuur is meer dan alleen het afvinken van checklists en het volgen van procedures. Het is een levende, ademende omgeving waar veiligheid niet slechts een prioriteit is, maar een intrinsieke waarde. Het is een cultuur waarin iedereen, van zorgverleners en ondersteunend personeel tot patiënten en hun familie, zich betrokken voelt bij het creëren en behouden van een veilige omgeving. Dit gaat verder dan het simpelweg vermijden van incidenten; het gaat om het actief nastreven van continue verbetering en het stimuleren van open communicatie over veiligheidsrisico’s.

Een positieve veiligheidscultuur wordt gekenmerkt door een aantal belangrijke elementen:

• Gedeelde verantwoordelijkheid: Iedereen, ongeacht functie of positie, voelt zich verantwoordelijk voor de veiligheid. Dit betekent dat iedereen proactief mogelijke risico’s signaleert en hierover communiceert. Het gaat niet om het aanwijzen van schuldigen, maar om samen te werken aan oplossingen.

• Just Culture: Fouten maken is menselijk. Een just culture erkent dit en stimuleert openheid over incidenten en bijna-incidenten, zonder de angst voor beschuldiging. Het doel is om van fouten te leren en systemen te verbeteren, in plaats van individuen te straffen. Natuurlijk is er geen tolerantie voor roekeloos of opzettelijk onveilig gedrag.

• Open communicatie: Een open en transparante communicatie over veiligheidsrisico’s is essentieel. Medewerkers moeten zich comfortabel voelen om zorgen te uiten, vragen te stellen en suggesties voor verbetering te doen, zonder angst voor represailles. Dit vereist een omgeving van wederzijds respect en vertrouwen.

• Continue leren: Een positieve veiligheidscultuur staat nooit stil. Er wordt voortdurend geleerd van incidenten, bijna-incidenten en best practices. Deze kennis wordt gedeeld en gebruikt om processen en procedures te verbeteren. Training en educatie spelen hierbij een cruciale rol.

• Patiënt- en familiebetrokkenheid: Patiënten en hun familie zijn een onmisbare bron van informatie. Zij ervaren de zorg vanuit een ander perspectief en kunnen waardevolle inzichten bieden in mogelijke veiligheidsrisico’s. Door hen actief te betrekken bij het verbeteren van de veiligheid, wordt de zorg veiliger en patiëntgerichter.

Het creëren van een positieve veiligheidscultuur is een continu proces dat tijd, inzet en toewijding vereist. Het is een investering die zich terugbetaalt in de vorm van een veiligere omgeving voor iedereen, wat uiteindelijk leidt tot betere zorgkwaliteit en een hogere patiënttevredenheid. Het gaat om het creëren van een omgeving waar veiligheid niet een opgelegd dogma is, maar een gedeelde waarde die in het DNA van de organisatie verankerd zit.