Hoe laat gaan kinderen naar bed in Spanje?

De Spaanse siësta en de late bedtijd van de kleintjes: mythe of realiteit?

Het beeld van Spanje roept vaak beelden op van zonovergoten stranden, smakelijke tapas en een levendige nachtleven. Maar wat gebeurt er achter de gesloten luiken van Spaanse huizen, met name in de kinderkamers? Gaat het verhaal van de laat naar bed gaande Spaanse kinderen wel op? Het antwoord is genuanceerd.

Hoewel de algemene perceptie bestaat dat Spaanse kinderen uitzonderlijk laat naar bed gaan, is de realiteit complexer dan een simpel ja of nee. Het is waar dat Spaanse kinderen vaak later naar bed gaan dan kinderen in veel andere Europese landen. Een bedtijd rond 22:00 uur is niet ongebruikelijk, en sommige kinderen kruipen zelfs later onder de dekens. Dit verschilt natuurlijk per leeftijd, persoonlijkheid en gezin, maar het laat wel een tendens zien die afwijkt van het gebruikelijke slaapritme in bijvoorbeeld Nederland of Duitsland.

Deze latere bedtijd is niet zozeer een kwestie van opvoedingsstijl, maar eerder een weerspiegeling van de Spaanse levensstijl. De uitgebreide diners, die vaak pas laat op de avond plaatsvinden, spelen hier een belangrijke rol. De gezinsactiviteiten strekken zich vaak over een langere periode uit, en de kinderen worden daardoor later moe. Denk aan een gezamenlijke wandeling na het avondeten of gezellig samenzijn met familie en vrienden. Deze sociale aspecten van het Spaanse leven beïnvloeden dus direct de routines van de kinderen.

Toch is het opvallend dat ondanks deze late bedtijd, Spaanse kinderen over het algemeen even vroeg opstaan als hun leeftijdsgenoten in andere landen. De siësta, die vaak wordt genoemd in verband met de Spaanse levensstijl, speelt hierbij een minder grote rol dan men vaak denkt, vooral bij kinderen. Hoewel sommige families misschien een middagdutje inlassen, is dit geen universele praktijk. De vroege ochtenden zijn eerder een gevolg van de ingebouwde ritmiek van het kind, dan een compensatie voor een te late bedtijd.

Kortom, terwijl de late bedtijd van Spaanse kinderen een waargenomen realiteit is, is het belangrijk om dit te plaatsen binnen de context van de Spaanse cultuur en leefstijl. Het is een aspect van een breder geheel, en niet per se een indicator van een slechte of ongezonde slaapgewoonte. Het is een reflectie van een cultuur die waarde hecht aan gezamenlijke tijd en een wat meer ontspannen tempo van leven, wat zich ook weerspiegelt in de ritmes van de jongste inwoners. Of dit beter of slechter is dan andere slaaproutines, blijft een kwestie van perspectief en individuele omstandigheden.