Hoe vervoeg je het er-werkwoord in het Frans?

17 weergave
Franse werkwoorden eindigend op -er vervoeg je door de -er weg te laten. Vervolgens voeg je aan de stam de juiste persoonlijke uitgang toe, afhankelijk van de tijd en persoon. Zo krijg je in de tegenwoordige tijd bijvoorbeeld parle, parles, parle, parlons, parlez en parlent van parler (spreken).
Opmerking 0 leuk

De Franse -er werkwoorden: Een eenvoudige uitleg van de vervoeging

Franse werkwoorden die eindigen op ‘-er’ vormen een grote groep, en gelukkig zijn ze relatief eenvoudig te vervoegen. Het begrijpen van het basisprincipe maakt het vervoegen van honderden werkwoorden een stuk makkelijker. In dit artikel leggen we uit hoe je deze veelvoorkomende werkwoorden correct vervoegt, met speciale aandacht voor de valkuilen die beginners vaak tegenkomen.

De sleutel tot het vervoegen van een -er werkwoord ligt in het identificeren van de stam. Deze stam vind je door eenvoudigweg de ‘-er’ van het infinitief (de ‘ongestoorde’ vorm van het werkwoord) af te halen. Neem bijvoorbeeld het werkwoord parler (spreken). De stam is parl.

Vervolgens voeg je de juiste persoonlijke uitgang toe, afhankelijk van de persoon en de tijd. Laten we beginnen met de présent (tegenwoordige tijd):

Persoon Uitgang Voorbeeld (parler) Betekenis
ik -e parle ik spreek
jij (formeel) -es parles u spreekt
jij (informeel) -es parles je spreekt
hij/zij/het -e parle hij/zij/het spreekt
wij -ons parlons wij spreken
jullie -ez parlez jullie spreken
zij/ze -ent parlent zij/ze spreken

Merk op dat de uitgangen voor ‘jij’ (formeel en informeel) hetzelfde zijn. Het contextuele verschil is essentieel voor het begrijpen van de betekenis.

Belangrijke opmerking: Hoewel dit schema voor de meeste -er werkwoorden geldt, zijn er uitzonderingen. Sommige werkwoorden vertonen onregelmatigheden, vooral in de stam. Een goed voorbeeld is het werkwoord aller (gaan), dat een volledig onregelmatige vervoeging heeft. Deze uitzonderingen moet je gewoon uit het hoofd leren.

Andere tijden:

De vervoeging van -er werkwoorden in andere tijden (passé composé, imparfait, futur simple, etc.) volgt een vergelijkbaar patroon, maar dan met andere uitgangen. Deze uitgangen zijn voor elke tijd verschillend en moeten afzonderlijk bestudeerd worden. Er zijn echter talloze online bronnen en werkboeken die uitgebreide vervoegingstabellen bieden.

Conclusie:

Het vervoegen van -er werkwoorden in het Frans is, afgezien van enkele uitzonderingen, een relatief eenvoudig proces. Door de stam te identificeren en de juiste persoonlijke uitgang toe te voegen, kun je met vertrouwen een groot aantal Franse werkwoorden vervoegen. Oefening baart kunst, dus aarzel niet om veel te oefenen!