Is Lelystad de lelijkste stad?

Is Lelystad de lelijkste stad? Een kwestie van perspectief.

De vraag of Lelystad de lelijkste stad van Nederland is, is een vraag die meer zegt over de vragensteller dan over Lelystad zelf. Objectieve schoonheidsbeoordelingen bestaan immers niet. Wat de een lelijk vindt, kan de ander juist functioneel of zelfs esthetisch prettig vinden. Toch duikt Lelystad, samen met steden als Emmen en Almere, regelmatig op in discussies over de minst aantrekkelijke Nederlandse stedelijke omgevingen. Maar waarom? En is die reputatie terecht?

De kritiek op Lelystad is vaak gebaseerd op een aantal terugkerende thema’s. De architectuur wordt bijvoorbeeld regelmatig als ‘saai’ en ‘uniform’ bestempeld. De veelheid aan hoogbouwflats in combinatie met grote, relatief lege pleinen kan een gevoel van desolate grootschaligheid creëren. De afwezigheid van een historisch centrum, een kenmerk dat vele andere Nederlandse steden juist charmeert, draagt hieraan bij. De focus op functionaliteit boven esthetiek in de oorspronkelijke planning is vaak een punt van kritiek. Het ontbreken van organische groei, de stad is immers relatief jong, leidt volgens sommigen tot een gebrek aan karakter.

Echter, deze kritiek negeert belangrijke nuances. Lelystad heeft in de afgelopen jaren aanzienlijke investeringen gedaan in de verbetering van de openbare ruimte en het creëren van meer groene zones. De aanleg van het Bataviahaven-gebied, met zijn haven, restaurants en culturele instellingen, heeft een aantrekkelijke plek gecreëerd. Ook de inzet op recreatiemogelijkheden rondom het Markermeer is significant. Deze ontwikkelingen tonen een inspanning om de stad aantrekkelijker te maken, en het is discutabel of deze inspanningen voldoende gewaardeerd worden in de publieke opinie.

Uiteindelijk blijft de vraag of Lelystad de lelijkste stad is een subjectieve. Het gebrek aan historische charme en de uniforme architectuur van delen van de stad zijn legitieme punten van kritiek. Tegelijkertijd is het oneerlijk om de stad te beoordelen zonder rekening te houden met de recente ontwikkelingen en de pogingen om de leefbaarheid en aantrekkelijkheid te verhogen. Misschien is de vraag niet zozeer of Lelystad lelijk is, maar of de stad slaagt in haar ambitie om een aantrekkelijke en levendige plek te worden voor haar inwoners. En dat is een vraag die alleen de tijd kan beantwoorden. De discussie over de “lelijkste” stad blijft dan ook een fascinerende weerspiegeling van individuele voorkeuren en interpretaties van stedelijke esthetiek.