Hoe weet je of je een bacterie in je maag hebt?

De stille sluipmoordenaar in je maag: Hoe weet je of je een bacterie hebt?

Maagklachten zijn vervelend en komen vaak voor. Een brandend maagzuur, een opgeblazen gevoel, misselijkheid… De oorzaken zijn divers, maar soms schuilt er een onzichtbare boosdoener in je maag: een bacterie. Hoewel veel maagproblemen door dieet, stress of andere factoren worden veroorzaakt, kan een infectie met Helicobacter pylori (H. pylori) ernstige gevolgen hebben. Maar hoe weet je of jij deze bacterie in je maag hebt?

H. pylori is een bijzonder slimme bacterie. Anders dan de meeste bacteriën die niet tegen de zure omgeving van de maag kunnen, heeft H. pylori de kunst verzonnen om zich te handhaven en zelfs te gedijen in dit zure milieu. Het resultaat kan variëren van milde tot ernstige klachten. Sommige mensen hebben helemaal geen symptomen, terwijl anderen te maken krijgen met:

• Maagpijn: Een brandend, zeurend of stekend gevoel in de bovenbuik.
• Misselijkheid en braken: Een gevoel van misselijkheid kan vaak gepaard gaan met braken, vooral na het eten.
• Verminderde eetlust: Een verlies van eetlust kan leiden tot gewichtsverlies.
• Opgeblazen gevoel: Een vol en opgezet gevoel in de buik.
• Boeren: Frequent en hevig boeren.
• Zwarte ontlasting: Een teken van bloeding in het maag-darmkanaal.

Het is belangrijk te benadrukken dat deze symptomen niet exclusief zijn voor een H. pylori infectie. Ze kunnen ook wijzen op andere aandoeningen zoals maagzweren (waarbij H. pylori overigens een belangrijke rol speelt), reflux, irritable bowel syndrome (IBS) of voedselallergieën.

De diagnose stellen: meer dan een gok

Om te bevestigen of je H. pylori hebt, is een simpele gok op basis van symptomen onvoldoende. De diagnose wordt gesteld met behulp van specifieke tests:

• Urease ademtest: Deze test is de meest gebruikelijke en betrouwbare methode. Je drinkt een vloeistof met een speciale koolstofisotoop. Als H. pylori aanwezig is, breekt de bacterie deze isotoop af en wordt deze via je adem uitgeademd. Deze uitgeademde lucht wordt vervolgens gemeten.
• Fecesantigeentest: Deze test detecteert H. pylori-antigenen in de ontlasting. Het is een minder invasieve methode dan een endoscopie.
• Endoscopie met biopsie: Bij deze procedure wordt een dunne, flexibele buis met een camera in de slokdarm, maag en twaalfvingerige darm gebracht. Tijdens deze procedure worden kleine weefselmonsters (biopten) genomen die vervolgens worden onderzocht op de aanwezigheid van H. pylori. Deze methode is invasiever, maar levert de meest directe bevestiging. Deze test wordt vaak alleen uitgevoerd indien andere tests onzeker zijn of indien verdere diagnostiek nodig is.
• Serologische test (bloedtest): Deze test detecteert antistoffen tegen H. pylori in het bloed. Echter, deze test kan een positief resultaat laten zien zelfs na een succesvolle behandeling, waardoor de test minder betrouwbaar is voor het diagnosticeren van een actieve infectie.

Als je last hebt van aanhoudende maagklachten, raadpleeg dan altijd een arts. Zij kunnen de juiste diagnose stellen en een geschikte behandeling voorschrijven, die vaak bestaat uit antibiotica om de bacterie te elimineren. Wacht niet tot de klachten ernstiger worden; tijdige diagnose en behandeling zijn essentieel voor een goede gezondheid.