Welke zorg valt onder de Wmo?

Welke zorg valt onder de Wmo? Een heldere uitleg

De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) is er voor inwoners die, ondanks hun eigen inzet en die van hun sociale omgeving, extra ondersteuning nodig hebben om zo zelfstandig mogelijk te kunnen blijven leven. De Wmo biedt geen medische zorg, maar focust op het zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen en meedoen in de samenleving. De ondersteuning die wordt geboden, is verdeeld in twee categorieën: algemene voorzieningen en maatwerkvoorzieningen.

Algemene voorzieningen: Dit zijn voorzieningen die voor iedereen toegankelijk zijn, ongeacht de individuele situatie. Ze zijn bedoeld om de participatie in de samenleving te bevorderen en het leven makkelijker te maken. Denk hierbij aan:

• Ontmoetingsplaatsen: Buurtcentra, ontmoetingsruimtes en andere locaties waar mensen elkaar kunnen ontmoeten, activiteiten kunnen ondernemen en sociale contacten kunnen leggen. Dit kan bijdragen aan het tegengaan van eenzaamheid en sociale isolatie.
• Vervoer: In sommige gemeenten wordt ondersteuning geboden bij het regelen van vervoer, bijvoorbeeld naar een afspraak bij de gemeente of naar een dagbesteding. De precieze invulling verschilt per gemeente.
• Activiteiten en cursussen: Gemeenten organiseren vaak cursussen en activiteiten die de zelfredzaamheid en participatie bevorderen. Denk hierbij aan kookworkshops, computercursussen of beweegactiviteiten.
• Informatie en advies: Gemeenten bieden informatie en advies over diverse onderwerpen die relevant zijn voor zelfstandig wonen en participatie.
• Boedeldiensten: Dit kan hulp bieden bij het opruimen van huis, bijvoorbeeld na een ziekenhuisopname of bij verhuizing. De details hiervan verschillen per gemeente.
• Opvang: Dit kan van tijdelijke aard zijn, bijvoorbeeld bij acute noodsituaties of tijdelijke ondersteuning bij huishoudelijke taken.

Maatwerkvoorzieningen: Deze voorzieningen zijn specifiek afgestemd op de individuele behoeften en situatie van de aanvrager. Ze worden alleen verstrekt als de algemene voorzieningen onvoldoende zijn en er sprake is van een beperking in het functioneren. Voorbeelden van maatwerkvoorzieningen zijn:

• Hulp bij het huishouden: Ondersteuning bij schoonmaken, wassen, koken en andere huishoudelijke taken.
• Persoonlijke verzorging: Hulp bij wassen, aankleden en andere persoonlijke verzorgingstaken. (Let op: intensieve persoonlijke verzorging valt vaak onder de zorgverzekering)
• Begeleiding: Ondersteuning bij het plannen en structureren van de dag, het onderhouden van sociale contacten en het regelen van praktische zaken.
• Aanpassingen aan de woning: Aanpassingen aan de woning om het wonen veiliger en comfortabeler te maken, zoals het aanleggen van een traplift of het aanpassen van de badkamer.
• Hulpmiddelen: Het verstrekken van hulpmiddelen zoals een rollator, looprek of andere hulpmiddelen die de zelfredzaamheid bevorderen.

Ondersteuning bij mantelzorg: De Wmo erkent de belangrijke rol van familie, vrienden en mantelzorgers. De gemeente kan ondersteuning bieden bij het vinden van mantelzorgondersteuning, bijvoorbeeld door het aanbieden van respijtzorg (tijdelijke verlichting voor mantelzorgers) of het organiseren van cursussen of workshops voor mantelzorgers.

Het is belangrijk om te benadrukken dat de concrete invulling van de Wmo per gemeente kan verschillen. Voor specifieke informatie over de mogelijkheden in uw gemeente, kunt u het beste contact opnemen met uw gemeentelijke sociale dienst of kijken op de website van uw gemeente. Een aanvraag voor een Wmo-voorziening verloopt altijd via de gemeente.