Wat is een vissetariër?

De verwarring rondom ‘vissetariër’: een dieper duik in eetpatronen

De term ‘vissetariër’ roept vaak verwarring op. Het klinkt als een paradox: iemand die vegetariër is, maar wel vis eet. De definitie van vegetariër impliceert immers het uitsluiten van alle dierlijke producten. Laten we de terminologie eens nader bekijken om de onduidelijkheid weg te nemen.

De meest voorkomende en accurate definitie van vegetariër is lacto-ovo-vegetariër. Deze mensen eten geen vlees van landdieren, noch gevogelte, noch vis. Wel consumeren zij zuivelproducten (melk, kaas, yoghurt – ‘lacto’ komt van het Latijnse woord voor melk) en eieren (‘ovo’ van het Latijnse woord voor ei). Deze groep vertegenwoordigt het grootste deel van de mensen die zichzelf vegetariër noemen.

Degenen die wel vis eten, vallen dus niet onder de definitie van vegetariër. Er bestaat geen officieel erkende term ‘vissetariër’. Men zou deze individuen kunnen omschrijven als pesco-vegetariërs of pescatariërs. Deze term, afgeleid van het Italiaanse woord ‘pesce’ (vis), benadrukt de consumptie van vis terwijl andere dierlijke producten zoals vlees, gevogelte en meestal ook wild uitgesloten worden. Of ook zuivel en eieren geconsumeerd worden, verschilt per persoon. Sommige pescatariërs zijn dus lacto-ovo-pescatariërs, anderen niet.

Het is belangrijk om deze nuances te kennen om misverstanden te voorkomen. Wanneer iemand zichzelf ‘vegetariër’ noemt, mag men er vanuit gaan dat diegene geen vlees, gevogelte of vis eet. De consumptie van vis vereist een andere classificatie, zoals pescatariër. De term ‘vissetariër’ is dus eigenlijk een onjuiste benaming, hoewel in de spreektaal wel eens gebruikt.

Kortom: er is geen ‘vissetariër’. Gebruik in plaats daarvan de term pescatariër voor iemand die vis eet, maar geen andere dierlijke producten (of enkel eieren en/of zuivel). De term vegetariër blijft gereserveerd voor diegenen die geen vlees, gevogelte, vis en meestal ook geen bijproducten van dieren (zoals honing) eten.