Wat heeft dezelfde symptomen als blaasontsteking?

Meer dan een blaasontsteking: herken de symptomen van interstitiële cystitis

Een branderig gevoel bij het plassen, frequente aandrang en pijn in de blaas: deze symptomen doen onmiddellijk denken aan een blaasontsteking. Maar wat als deze klachten aanhouden, ondanks antibioticakuren? Dan kan het gaan om interstitiële cystitis (IC), ook wel blaaspijnsyndroom genoemd. Hoewel de symptomen sterk lijken op die van een blaasontsteking, is de oorzaak fundamenteel anders.

Bij een blaasontsteking is er sprake van een bacteriële infectie van de blaas. Deze infectie kan succesvol worden behandeld met antibiotica. Interstitiële cystitis daarentegen is een chronische aandoening waarbij geen bacteriële infectie wordt gevonden. De exacte oorzaak van IC is nog onbekend, maar men vermoedt een combinatie van factoren, waaronder afwijkingen in de blaaswand, immuunreacties en zenuwbeschadiging.

Overlappende symptomen:

De verwarring tussen IC en een blaasontsteking is begrijpelijk, omdat de symptomen sterk overlappen. Patiënten met IC ervaren vaak:

• Frequente aandrang: Een constant gevoel te moeten plassen, vaak met kleine hoeveelheden urine.
• Pijnlijke mictie (plassen): Een branderig of stekend gevoel tijdens het plassen.
• Bekkenpijn: Pijn in de onderbuik, vaak rond de blaas.
• Drukgevoel in de blaas: Een vol gevoel in de blaas, zelfs na het plassen.
• Nachtelijke mictie: Frequent plassen ‘s nachts.
• Urine-incontinentie: Onwillekeurig urineverlies.

Het onderscheid:

Het belangrijkste verschil tussen IC en een blaasontsteking ligt in de afwezigheid van een bacteriële infectie bij IC. Een urineonderzoek bij iemand met IC zal geen bacteriën aantonen, terwijl dit bij een blaasontsteking wel het geval is. Bovendien is IC een chronische aandoening, wat betekent dat de symptomen langdurig, vaak jarenlang, kunnen aanhouden. Blaasontstekingen zijn meestal van kortere duur en reageren goed op antibiotica.

Wie krijgt IC?

Interstitiële cystitis treft voornamelijk vrouwen, hoewel mannen er ook aan kunnen lijden. De precieze reden voor deze geslachtsverschillen is onbekend. De aandoening komt het meest voor bij vrouwen tussen de 30 en 50 jaar.

Diagnose en behandeling:

De diagnose IC wordt gesteld door een uroloog, na uitsluiting van andere aandoeningen. Dit gebeurt vaak aan de hand van een anamnese (gesprek), lichamelijk onderzoek en uitsluiting van een bacteriële infectie via een urineonderzoek. Er bestaat geen genezing voor IC, maar verschillende behandelingen kunnen de symptomen verlichten. Deze behandelingen variëren van medicatie tot blaasspoeling en blaastraining. Ook leefstijlaanpassingen, zoals dieetveranderingen en stressmanagement, kunnen een positieve invloed hebben.

Ervaart u langdurige blaasproblemen? Raadpleeg dan uw huisarts of een uroloog voor een correcte diagnose en behandeling. Een vroege diagnose van IC is cruciaal voor het vinden van de juiste behandelstrategie en het verbeteren van de levenskwaliteit.