Heeft Nederlands meer woorden dan Engels?

Heeft het Nederlands Werkelijk Meer Woorden dan het Engels? Een Woordenstrijd Ontrafeld

We horen het vaak: het Nederlands zou een immens rijke taal zijn, met een woordenschat die groter is dan die van het Engels. Beweringen over de omvang van een taal fascineren, maar kloppen ze eigenlijk wel? Laten we de feiten eens nader bekijken, gewapend met woordenboeken en een gezonde dosis kritiek.

De gangbare wijsheid stelt dat het Nederlands pronkt met een indrukwekkende woordenschat van zo’n 430.000 woorden, gebaseerd op het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT), een monumentale onderneming die de Nederlandse taal door de eeuwen heen heeft vastgelegd. Dit getal staat in schril contrast met de schattingen voor het Engels, waarbij het Oxford English Dictionary (OED) ‘slechts’ ongeveer 171.476 woorden in actief gebruik vermeldt. Zelfs het Chinees, met zijn complexe karaktersysteem, komt met zo’n 370.000 woorden tussen deze twee in te staan.

Maar is de vergelijking wel eerlijk? Het antwoord is complex. Het WNT is een historisch woordenboek, dat wil zeggen dat het een poging doet om alle woorden te verzamelen die ooit in het Nederlands zijn gebruikt, inclusief verouderde termen, dialectwoorden, en technische jargon. De OED, daarentegen, richt zich primair op woorden die actief in gebruik zijn.

Bovendien is de definitie van “woord” niet zo eenvoudig als het lijkt. Tellen we elk afzonderlijk verbuiging (zoals “loop”, “loopt”, “liep”, “gelopen”) als een apart woord? Wat met samenstellingen, een specialiteit van het Nederlands? Moeten we “boom” en “boomklimmer” als één of twee woorden tellen?

De waarheid is dat de methode van tellen de resultaten sterk beïnvloedt. Als we bijvoorbeeld alle mogelijke samenstellingen in het Nederlands zouden meetellen, zou het aantal potentieel oneindig zijn. In het Engels kunnen veel van deze concepten worden uitgedrukt met meerdere woorden, in plaats van één samengesteld woord.

De Echte Conclusie:

Hoewel het Nederlands misschien een grotere potentiële woordenschat heeft door de neiging tot samenstellingen en de inclusie van verouderde woorden in de WNT, betekent dit niet per se dat Nederlandstaligen meer woorden kennen of gebruiken. Het Engels, met zijn mondiale invloed en flexibiliteit, blijft een krachtige en veelzijdige taal.

De “woordenschatwedstrijd” tussen het Nederlands en het Engels is dus minder een kwestie van pure aantallen en meer een kwestie van perspectief en definitie. Beide talen zijn rijk en complex, elk met hun eigen sterke punten en unieke manier van betekenis uitdrukken. Uiteindelijk is de waarde van een taal niet alleen afhankelijk van de omvang van de woordenschat, maar ook van de manier waarop die woordenschat wordt gebruikt om ideeën uit te drukken, verhalen te vertellen en verbindingen te leggen. Dus laten we de discussie voortzetten, maar dan met een nuance en een erkenning van de complexiteit die inherent is aan de schoonheid van elke taal.