Apa yang terjadi jika tubuh kekurangan gizi?

Bayangan Kelam Kekurangan Zat: Lebih Daripada Sekadar Lapar

Kekurangan zat makanan, atau malnutrisi, seringkali dikaitkan dengan gambaran kanak-kanak kurus kering di negara miskin. Hakikatnya, ia merupakan isu global yang menjangkaui sempadan geografi dan sosioekonomi. Malnutrisi bukan sekadar “kekurangan makanan,” tetapi juga merangkumi kekurangan zat-zat penting yang diperlukan oleh tubuh untuk berfungsi secara optimum. Kesannya boleh jadi mendalam dan berpanjangan, merangkumi pelbagai aspek kesihatan fizikal dan mental.

Walaupun kekurangan berat badan, pertumbuhan terbantut (stunting), dan berat badan rendah berbanding ketinggian (wasting) merupakan manifestasi fizikal yang jelas, impak malnutrisi jauh lebih meluas. Ia menjejaskan fungsi tubuh pada tahap selular, mengganggu proses metabolik penting dan melemahkan sistem pertahanan badan.

Kekurangan zat besi, misalnya, boleh menyebabkan anemia, mengakibatkan keletihan, sesak nafas, dan penurunan daya tumpuan. Kekurangan iodin pula boleh menjejaskan perkembangan kognitif, terutamanya pada kanak-kanak, menyebabkan kecacatan intelektual dan masalah pembelajaran. Manakala, kekurangan vitamin A boleh mengakibatkan masalah penglihatan, malah buta malam.

Lebih membimbangkan, malnutrisi meningkatkan risiko pelbagai penyakit kronik. Sistem imuniti yang lemah menjadikan individu lebih mudah terdedah kepada jangkitan. Kekurangan zat-zat tertentu juga boleh meningkatkan risiko penyakit jantung, strok, diabetes, dan beberapa jenis kanser.

Kesan malnutrisi juga boleh berlarutan hingga ke peringkat dewasa. Kanak-kanak yang mengalami malnutrisi pada usia awal berisiko menghadapi masalah kesihatan sepanjang hayat mereka, termasuklah risiko lebih tinggi untuk penyakit kronik dan penurunan produktiviti.

Justeru, pemakanan seimbang yang kaya dengan pelbagai nutrien adalah penting untuk mencegah malnutrisi. Pengambilan makanan yang pelbagai daripada kumpulan makanan utama seperti bijirin, buah-buahan, sayur-sayuran, protein, dan susu dapat memastikan tubuh mendapat semua zat yang diperlukan untuk pertumbuhan dan perkembangan yang sihat. Selain itu, amalan penyusuan susu ibu secara eksklusif untuk enam bulan pertama kehidupan bayi merupakan langkah penting dalam mencegah malnutrisi pada peringkat awal.

Masalah malnutrisi memerlukan perhatian serius dan tindakan proaktif. Ia bukan sekadar isu individu, tetapi juga isu kesihatan awam yang memerlukan kerjasama semua pihak, termasuk kerajaan, badan bukan kerajaan, dan masyarakat setempat. Pendidikan pemakanan dan akses kepada makanan berkhasiat adalah kunci untuk membasmi malnutrisi dan membina generasi yang sihat dan produktif. Melalui kesedaran dan tindakan bersama, kita dapat memastikan setiap individu, tanpa mengira latar belakang, mempunyai peluang untuk mencapai potensi penuh mereka dan menjalani kehidupan yang sihat dan sejahtera.