Wat is een aandoening die lijkt op een blaasontsteking, maar niet is het?

De Verborgen Pijn: Interstitiële Cystitis, Wanneer Blaaspijn Geen Blaasontsteking Is

We kennen het allemaal: die plotselinge, dwingende aandrang om te plassen, de brandende pijn, de constante druk in de onderbuik. Meteen denk je aan een blaasontsteking, haast je naar de huisarts en verwacht een antibioticakuur. Maar wat als de test negatief terugkomt? Wat als de antibiotica geen verlichting brengen? Dan zou het wel eens om iets anders kunnen gaan: interstitiële cystitis (IC), ook wel blaaspijnsyndroom genoemd.

Interstitiële cystitis is een chronische aandoening die symptomen veroorzaakt die sterk lijken op die van een blaasontsteking, maar zonder de aanwezigheid van een bacteriële infectie. Het is een complexe en vaak onbegrepen aandoening die een aanzienlijke impact kan hebben op de kwaliteit van leven van de patiënt. Terwijl een ‘gewone’ blaasontsteking veroorzaakt wordt door bacteriën en effectief behandeld kan worden met antibiotica, is IC een heel ander verhaal.

Wat maakt Interstitiële Cystitis anders?

Het cruciale verschil zit in de oorzaak. Bij een blaasontsteking is er een aantoonbare bacteriële infectie. Bij IC daarentegen, ontbreekt deze infectie. In plaats daarvan wordt aangenomen dat IC te maken heeft met een beschadiging of disfunctie van de beschermende bekleding van de blaaswand. Dit kan leiden tot ontsteking en zweren in de blaaswand, wat resulteert in de volgende symptomen:

• Constante aandrang om te plassen: Zelfs vlak na het legen van de blaas voel je de drang alweer opkomen.
• Pijn in de onderbuik, bekken of de urethra: De pijn kan variëren van een milde druk tot een scherpe, brandende sensatie.
• Frequente plasbehoefte: Zowel overdag als ‘s nachts moet je vaak plassen, soms wel tientallen keren.
• Pijn bij het vullen van de blaas: Naarmate de blaas voller wordt, kan de pijn toenemen.
• Pijn tijdens seksuele activiteit.

De diagnose en behandeling

Het stellen van de diagnose IC kan een lang en frustrerend proces zijn. Omdat de symptomen overlappen met die van een blaasontsteking, wordt dit vaak eerst uitgesloten. Om IC vast te stellen, kan een arts verschillende onderzoeken uitvoeren, waaronder:

• Urineonderzoek: Om een bacteriële infectie uit te sluiten.
• Cystoscopie: Een onderzoek waarbij een kleine camera in de blaas wordt ingebracht om de blaaswand te bekijken.
• Biopsie: Een klein stukje weefsel uit de blaas wordt afgenomen voor onderzoek.

Helaas is er nog geen genezing voor IC. De behandeling is gericht op het verminderen van de symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven. Mogelijke behandelingsopties zijn:

• Medicatie: Pijnstillers, ontstekingsremmers, antihistaminica en medicijnen die de blaaswand beschermen.
• Blaasspoelingen: Een medicijn wordt rechtstreeks in de blaas ingebracht.
• Fysiotherapie: Om de bekkenbodemspieren te ontspannen.
• Dieetaanpassingen: Vermijden van voedingsmiddelen die de blaas kunnen irriteren, zoals cafeïne, alcohol en citrusvruchten.
• Zenuwstimulatie: Elektrische stimulatie om de zenuwen te beïnvloeden die de blaas controleren.

Leven met Interstitiële Cystitis

Leven met IC kan een uitdaging zijn. De constante pijn en de frequente plasbehoefte kunnen een grote impact hebben op het dagelijks leven, het werk en de relaties. Het is belangrijk om te weten dat je niet alleen bent. Er zijn verschillende patiëntenverenigingen en online communities die steun en informatie bieden. Het vinden van de juiste behandeling en het ontwikkelen van copingstrategieën kan helpen om de symptomen onder controle te houden en een zo normaal mogelijk leven te leiden.

Interstitiële cystitis is een complexe aandoening die vaak over het hoofd wordt gezien. Door de symptomen te herkennen en een juiste diagnose te stellen, kan de juiste behandeling worden gestart en kan de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk verbeterd worden. Praat met je arts als je vermoedt dat je IC hebt, ook al zijn eerdere testen op blaasontsteking negatief gebleken. Het is belangrijk om naar je lichaam te luisteren en de juiste zorg te zoeken.