Wat moet je vertellen tegen de bedrijfsarts?

Wat je wél en niet vertelt aan de bedrijfsarts: Navigeren in het schemergebied van privacy

De bedrijfsarts. Een figuur waar menig werknemer een dubbel gevoel bij heeft. Aan de ene kant een zorgverlener, aan de andere kant verbonden aan je werkgever. Wat kun je, en wat moet je vertellen? En hoe zorg je ervoor dat je je belangen behartigt zonder onnodige details prijs te geven?

Het is cruciaal te begrijpen dat de bedrijfsarts, ondanks de band met je werkgever, een beroepsgeheim heeft. Dit betekent dat medische details over jouw gezondheid vertrouwelijk blijven. De bedrijfsarts mag enkel functionele informatie delen met je werkgever. Dit is de kern: het gaat om wat jouw gezondheid betekent voor je functioneren op de werkvloer.

Wat moet je vertellen?

• Beperkingen en mogelijkheden: Dit is de basis. Wees open over wat je wel en niet kunt doen in je huidige situatie. Heb je moeite met lang staan? Kun je je moeilijk concentreren? Zijn bepaalde taken fysiek te zwaar? Hoe duidelijker je bent, hoe beter de bedrijfsarts kan helpen bij het opstellen van een passend plan.
• Verwachte duur van de beperkingen: Een inschatting, hoe lastig ook, van hoe lang je verwacht met deze beperkingen te kampen. Dit helpt bij het bepalen van de noodzaak van tijdelijke aanpassingen of langere termijn oplossingen.
• Impact op je werk: Beschrijf concreet hoe je klachten je werk beïnvloeden. Kun je minder patiënten per dag zien? Lukt het niet om deadlines te halen? Kun je je team minder goed ondersteunen? Dit geeft de bedrijfsarts een helder beeld van de impact van je gezondheid op je prestaties.
• Mogelijke oplossingen en aanpassingen: Heb je zelf ideeën over hoe je je werk beter kunt uitvoeren, ondanks je klachten? Bijvoorbeeld aangepaste werktijden, een andere bureaustoel, een andere indeling van je taken, of een training? Deel deze suggesties met de bedrijfsarts.
• Relevante medische informatie (in globale termen): Hoewel je geen details hoeft te geven over je diagnose, kan het wel zinvol zijn om de aard van je probleem in globale termen te schetsen. Bijvoorbeeld: “Ik heb last van een chronische aandoening die mijn energieniveau beïnvloedt,” of “Ik heb te maken met stressgerelateerde klachten.”

Wat hoef je niet te vertellen?

• Specifieke diagnoses: De naam van je aandoening, behandelplannen, medicatie, etc. Deze details zijn irrelevant voor de beoordeling van je functionele mogelijkheden.
• Persoonlijke details buiten het werk: Je relatieproblemen, financiële zorgen (tenzij direct gerelateerd aan je werkstress) of andere persoonlijke zaken die geen directe invloed hebben op je functioneren.
• Negatieve meningen over collega’s of de organisatie: De focus moet liggen op je gezondheid en je functioneren, niet op het uiten van frustraties of het bekritiseren van anderen.

Waarom is dit onderscheid belangrijk?

Het is belangrijk om je te realiseren dat de bedrijfsarts een adviserende rol heeft naar je werkgever toe. Door je te focussen op functionele informatie bescherm je je privacy en zorg je ervoor dat je werkgever de juiste informatie heeft om een passende oplossing te vinden. Een open en eerlijk gesprek over je beperkingen en mogelijkheden, zonder onnodige details, is cruciaal voor een succesvolle re-integratie en een gezonde werkomgeving.

Conclusie:

Navigeer in het gesprek met de bedrijfsarts door je te concentreren op de impact van je gezondheid op je functioneren op de werkvloer. Wees eerlijk over je beperkingen en mogelijkheden, en deel suggesties voor aanpassingen. Houd je medische details en persoonlijke zaken buiten het gesprek, tenzij ze direct relevant zijn voor je werk. Zo bescherm je je privacy en werk je constructief aan een oplossing die voor jou en je werkgever werkt.